او به من شهادت خواهد داد همان طور كه من به او شهادت دادم همان طور كه من او را تصديق كردم او هم مرا تصديق مى كند . غرض اين بود كه همين قدر اشاره كرده باشم كه در كلمات حضرت رضا عليه السلام اين مطلب آمده است .
حال آيه بعد را بخوانيم :
( " و من اظلم ممن افترى على الله الكذب و هو يدعى الى الا سلام و الله لايهدى القوم الظالمين " ) .
اين تعبير و تعبيرهاى مشابه در قرآن زياد آمده است :
( " و من اظلم ممن افترى على الله " )( 1)
و يا( " و كذب بالصدق " )( 2)
ستمگرتر از كسى كه به خدا افترا ببندد كيست ؟
مى دانيم كه دروغ گناه كبيره و ظلم است يعنى در مورد هر چيزى و به هر كسى انسان دروغ بگويد چون او را از حقيقت منحرف كرده بنابراين به او ظلم كرده است . دروغ به طور كلى در قرآن ظلم تلقى مى شود . ولى دروغ تا دروغ تفاوت دارد .
هر دروغى گناه كبيره است هيچ دروغى نداريم گناه صغيره باشد ولى در ميان دروغها دروغ بستن به خدا و رسول شنيع ترين دروغهاست و لهذا مى بينيد كه روزه ماه رمضان با دروغهاى عادى باطل نمى شود ) البته چنين دروغى گناه كبيره است ولى روزه را باطل نمى كند) ولى اگر انسان به خدا و رسول دروغ ببندد روزه اش باطل است .
مثلا اگر انسان در بيان يك مساله شرعى[ عمدا] برخلاف حقيقت بگويد كه حكم خدا اين است اصلا روزه باطل است . اين نشان مى دهد اين دروغ با دروغهاى ديگر چقدر تفاوت دارد. باز دروغ بستن به خدا هم همه مانند يكديگر نيست .
1. صف 7 2 . دمر 32