آشنایی با قرآن

مرتضی مطهری

جلد 7 -صفحه : 182/ 182
نمايش فراداده

كسانى كه از شر اين دشمن نگهداشته بشوند آنها رستگاران هستند يعنى درصورتى كه كسى از اين شر نگهداشته نشود هيچ وقت رستگار نمى شود .

( " ان تقرضوا الله قرضا حسنا يضاعفه لكم " ) اگر قرض بدهيد به خدا قرض نيك قرض الحسنه خدا آن را به شما رد مى كند و مضاعف هم مى كند .

( " و يغفر لكم " ) و از گناهان گذشته شما هم مى گذرد ( " والله شكور حليم " ) و خدا شكور و قدردان و حليم و بردبار است.

اين تعبير را در گذشته داشتيم :

( " من ذا الذى يقرض الله قرضا حسنا " )( 1)

در اينجا مى فرمايد :

( " ان تقرضوا الله قرضا حسنا " ) اگر به خدا قرض بدهيد قرض حسن .

قرض حسن

كلمه " قرض " معنايش در اصطلاح معمولى همين است كه كسى مالى را به شخص ديگرى به عنوان قرض بدهد تا بعد پس بگيرد .

اين دو گونه است :

يك وقت هست كه بدون هيچ گونه سودى و منفعتى آن را مى دهد و پس مى گيرد اين را مى گويند قرض حسن . اما اگر سودى بخواهد به هر نوع و به هر رنگى كه باشد اين اسمش " ربا " ست كه از آن حرام ترين حرامهاست يعنى يك گناه بسيار كبيره است .

اين در مورد قرض . قرآن همين تعبير را ذكر كرده است ولى در تعبيرات قرآن وقتى مى فرمايد كه به خدا قرض الحسنه بدهيد هم شامل قرض الحسنه معمولى مى شود و هم شامل امرى ديگر .

در مورد اول معناى آيه اين مى شود :

آنچه كه شما به بندگانى كه نيازمند به قرض هستند بدون چشمداشت و سود قرض بدهيد گويى به خدا قرض داده ايد اجرش را از خدا بخواهيد .

ولى آيه قرآن منحصر به اين نيست . هر نوع عمل خيرى را قرآن قرض الحسنه تلقى مى كند مخصوصا خيرات مالى را يعنى آنچه را كه شما انفاق مى كنيد .

انفاقاتى كه در راه خدا مى كنيد درواقع به خدا قرض داده ايد يعنى هيچ انفاقى از انسان نيست كه از دست برود . همين كه انفاق مى كنيد باز درواقع به خدا قرض الحسنه داده ايد .

رحم الله من قرا الفاتحه مع الصلوات

1. حديد 11