اين مطلب را در ضمن حديثى كه در همان سخنرانيها (خطابه و منبر) نقل كرده ام و چاپ شده است حضرت رضا عليه السلام به بهترين وجهى بيان كرده اند . البته يكى از كارها نصيحت و پند و اندرز و موعظه است ذكر خداوند است ثنا و حمد الهى است بردن نام پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و ائمه عليهم السلام است . متاسفانه فرصت نكردم كه متن حديث را مجددا به ذهنم بسپارم .
از آن سه قسمت دو قسمت يادم هست (1) يكى اين است كه امام جمعه وظيفه دارد تازه ترين خبرها را از آنچه در دنياى اسلام واقع شده است به اطلاع مردم برساند . ببينيد اسلام تا چه اندازه توجه دارد كه مسلمين را در جريان اطلاعات مربوط به دنياى اسلام قرار دهد .
من در آن خطابه ها گفتم :
اندلس اسلامى را در سيصد الى چهارصد سال قبل قتل عام كردند و اين عضو بزرگ را از تن اين اندام بريدند و تا سيصد سال بعد اين طرف دنياى اسلام خبردار نشد كه چنين عضوى را از او بريده اند !
در تمام تواريخى كه در اين سيصد چهارصد سال نوشته اند اشاره اى به چنين قضيه اى نيست .
اولين كتابى كه در اين زمينه نوشته شد همين كتابى است كه مرحوم دكتر آيتى خودمان نوشتند و خيلى كتاب خوبى هم هست . در جاهاى ديگر هم همين طور است .
فرض كنيد شهرهاى ايران را كه روسها بردند آيا ساير بخشهاى دنياى اسلام خبردار شدند كه چنين قضيه اى بوده است ؟
پس اين خطبه ها و خطابه ها و اين منبرها كه وظيفه امامى است كه جمعه را اقامه مى كند يكى براى اين است كه تازه ترين اطلاعات دنياى اسلام را به اطلاع مردم برساند .
امر ديگرى كه حضرت رضا عليه السلام فرمود اين است كه امام جمعه مصالح مردم را براى آنان بازگو كند يعنى درباره مصالح كلى عالم اسلام براى مردم بحث كند .
[.1 مراجعه شود به كتاب ده گفتار سخنرانى " خطابه و منبر "] .