سوره با اين جمله شروع مى شود :
( تبارك الذى بيده الملك ).
اول كلمه " ( بيده الملك )" را معنى مى كنيم بعد كلمه " تبارك " را .
معنى " ( ملك )" ملك يعنى سلطه و اقتدار . انواع قدرتها نيروها تواناييها در عالم وجود دارد و بلكه غيرمتناهى .
و شك ندارد كه هر موجودى در حد خودش و به اندازه ظرفيت خودش از يك قدرت و توانايى و اقتدارى و از يك حدى از سلطه برخوردار است . اگر ما يك مورچه را هم در نظر بگيريم اين مورچه هم در حوزه عمل خودش داراى يك حدى از قدرت و توانايى است و بلكه هر ذره اى را در عالم در نظر بگيريم مظهر يك قدرت و اقتدار است .
وجود به طوركلى مساوى با قدرت و توانايى و اقتدار است . قبلا كسى گمان نمى برد كه چقدر قدرت در داخل يك ذره ذخيره باشد و حالا بشر به آن پى برده است .
ولى در باب توحيد انسان به اين حقيقت بايد پى ببرد كه آن كسى كه زمام همه قدرتها در اختيار و در دست اوست[ خداست] . هر موجودى هر اندازه قدرت دارد باز خود او و قدرت او دراختيار ذات پروردگار است يعنى هيچ قدرتى در مقابل قدرت پروردگار هرگز عرض اندام نمى كند و چنين چيزى محال است .
زمام همه امور و زمام همه قدرتها در دست اوست ( ازمه الامور طرا بيده ) . (1)
در نهج البلاغه هست كه:
( " علما بان ازمه الامور بيدك " ) . (2)
يعنى اولياى تو علم يقينى دارند و مى دانند كه زمام همه كارها در دست تو و دراختيار توست .
1. شرح منظومه حاج ملاهادى سبزوارى
منظومه حكمت . 2. نهج البلاغه فيض الاسلام
خطبه . 218