آشنایی با قرآن

مرتضی مطهری

جلد 8 -صفحه : 327/ 128
نمايش فراداده

آيه اين بود :

" ( نحن قدرنا بينكم الموت و ما نحن بمسبوقين على ان نبدل امثالكم و ننشئكم فى ما لاتعلمون )"

ما مرگ را مقدر كرده ايم مرگ قضا و قدر ماست تقدير ماست . مرگ يك ضرورتى كه از روى يك امر چاره ناپذيرى[ باشد] يك فنايى كه ديگر چاره ناپذير باشد نيست .

ما در اين جهت مغلوب نيستيم ( يعنى از روى اراده و از روى غلبه خود اين كار را كرديم ) كه شما را به مثل شما تبديل كنيم (گفته اند اين اشاره به همان مساله حركت جوهريه است . مخصوصا ملاصدرا در تفسير سوره واقعه در اينجا داد سخن داده است ) و شما را انشا كنيم و به وجود بياوريم و منتقل كنيم در جهانى كه آن جهان را نمى شناسيد يعنى اين مرگ كه از نظر شما كه در اين دنيا هستيد فنا و نيستى و تباه شدن است درواقع و نفس الامر نيستى و تباه شدن نيست بلكه انتقال از نشئه اى به نشئه ديگر است .

پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در ابتداى بعثتشان وقتى كه عده اى را كه ظاهرا همان بنى هاشم و بنى عبدالمطلب بودند جمع كردند اين جمله ها را فرمودند :

( " كما تنامون تموتون و كما تستيقظون تبعثون " )

همين طور كه مى خوابيد مى ميريد يعنى مرگ جز يك خواب براى بشر نيست و بعثت قيامت حشر جز يك بيدارى بعد از يك خواب طولانى نيست . همين طور كه خوابيدن نيستى و فنا نيست مردن هم نيستى و فنا نيست.

( خلقتم للبقا لا للفنا ) .

بهترين عمل نه بيشترين عمل اينجا قرآن تعبيرى دارد كه در اين تعبير هم نظر مفسرين را جلب كرده است و هم روايات روى اين تعبير تكيه كرده اند.