آيات سوره مباركه طلاق را مى خوانديم تا آخرين آيه اى كه در جلسه پيش خوانديم كه با اين جمله ها ختم مى شد :
( لينفق ذو سعه من سعته و من قدر عليه رزقه فلينفق مما اتيه الله لايكلف الله نفسا الا ما اتيها سيجعل الله بعد عسر يسرا ).(1)
همه مستقيم مربوط به مسائل طلاق و رجوع و عده و نفقه ايام عده و حكم زن در حالى كه حامل باشد و مساله ارضاع يعنى شيردادن فرزند درصورتى كه ازدواج منجر به طلاق شود و اين گونه مسائل بود .
ولى در خلال آيات مكرر به تعبيراتى نظير اين تعبير[ برمى خوريم] :
" ( تلك حدود الله و من يتعد حدود الله فقد ظلم نفسه )"
اينها حدود الهى هستند ( حدود جمع حد است و حد شايد بتوان گفت در فارسى مفهوم مرز را دارد . )
اينهاست مرزهاى الهى يعنى خداوند متعال براى شما يك سلسله تكاليف و وظايف در اين مسائل و يك سلسله مرزبنديها مقرر فرموده است مواظب باشيد كه اين حدود و مرزها شكسته نشود .
حال اگر اين مرزها شكسته شود چه مى شود ؟
چه كسى در اين ميان زيان كرده است ؟
اگر اين مرزها شكسته شود ضررش متوجه كيست ؟
نكته اساسى اين است . يك وقت انسان زورمندى مىآيد مرزها و قرقگاههايى معين مى كند و اگر كسى آن مرزها را بشكند آن شخص اين كار را تجاوز به خود تلقى مى كند و ممكن است كه عكس العمل شديد نشان دهد و يك وقت حدود و مرزهايى است كه يك خيرخواه براى يك انسان تعيين مى كند .
مثال روشنش حدود و مرزهايى است كه پزشك براى بيمار تعيين مى كند . پزشك هم وقتى كه بيمارى را به او ارجاع كنند و بيمارى او را تشخيص بدهد ناچار دستورالعملى براى اين بيمار تعيين مى كند كه مثلا از چه چيزهايى پرهيز كند و چه دستورهاى غذايى يا دوايى و در بعضى از بيماريها دواهاى ماليدنى و ماساژها را به كار ببندد .
1. طلاق . 7