آشنایی با قرآن

مرتضی مطهری

جلد 8 -صفحه : 327/ 86
نمايش فراداده

كما اينكه بهشت هم همين طور است در بهشت هم هيچ چيز را از بيرون نمىآورند نه حورش نه قصورش نه درختهايش نه آبهايش نه شيرهايش و نه هر چيز ديگر پيغمبر فرمود همه اينها همان تجسم يافته اعمال خود شما هستند .

در اين زمينه اينقدر ما آيه و حديث داريم و اينقدر شواهد و قرائن داريم كه اگر بخواهيم در اطراف همين موضوع بالخصوص صحبت كنيم شايد دو سه جلسه بايد صحبت كنيم .

اين معناى " وقود " كه انسانها در آنجا وقودند يعنى خيال نكنيد آتشى از بيرون مىآورند . وقتى كه انسان خودش وقود باشد اين آتش مى شود چاره ناپذير .

مقصود از " سنگ "

نكته ديگر اين است كه قرآن فرموده است : " آتشى كه وقودش انسانها هستند و سنگ " .

مقصود از سنگ چيست ؟

بعضى از مفسرين به صورت احتمال گفته اند شايد مقصود اين بتهايى هستند كه مسجود مردم قرار مى گيرند معبودها كه اغلب سنگى بود .

ولى بعضى ديگر كه دقيقتر فكر كرده و نظر داده اند گفته اند :

يكى از تفاوتهاى دنيا و آخرت ( غير از آن جهتى كه عرض كردم ) اين است كه در دنيا اگر انسانى را بخواهند آتش بزنند حداكثر اين است كه بدنش را آتش مى زنند .

حال اگر آتش نمرود هم در دنيا باشد با هر وسيله اى بخواهد باشد با زغال سنگ يا كنده يا هيزم يا چوبهاى آتش زا چه مى كند ؟

آخرش بدن انسان را خاكستر مى كند ديگر از اين بيشتر نيست .

آيا آتش دنيا مى تواند روح انسان را آتش بزند ؟

يعنى آيا مى تواند در دنيا آتشى وجود داشته باشد كه از دل انسان و از آن كمون روح انسان طلوع كند ؟

نه آتش دنيا به آن دسترسى ندارد .