نظام دفاعی اسلام

از نماز، رسول خدا(ص )او را ديد و فرمود: (مگر در سپاه نبودى ؟!)   عـرض كـرد: (آرى بـودم ، ولى دوست داشتم نماز جماعت را با شما بخوانم و سپس به سپاه ملحق شوم .) پيامبر اكرم (ص )فرمود:

(وَالذّى نَفْسٌ مُحَمّدٍ بَيَدهِ لَوْ اَنْفَقْتَ ما فِى اَلاَرْضِ جَميعا ما اَدْرَكْتَ فَضْلَ غُدْوَتِهِمْ).(143)

بـه خـدايـى كـه جـان مـحـمـّد (ص ) دسـت اوسـت سـوگـند، اگر آنچه را در زمين است انفاق كنى ، فضيلت حركت بامدادى آنان را درك نخواهى كرد.

4ـ اميرمؤ منان (ع )درباره جهاد مى فرمايد:

(اِنّ الْجـَهـادَ بـابٌ مـِن اَبْوابِ الجَنَّةِ فَتَحَهُ اللّهُ لِخاصِةِ اَوْلياءِهِ وَهُوَ لِباسُ التَّقْوى وَدِرْعُ اللّهِ الحَصينَةِ وَِجُنَّتُهُ الوَثيقَةِ).(144)

جـهـاد درى اسـت از درهـاى بـهـشـت كه خداوند تنها به روى اولياء خاص خويش گشوده است و آن لباس تقوا و زره نفوذناپذير و سپر اطمينان بخش الهى بر پيكر مجاهدان است .

5ـ همچنين مى فرمايد:

(اِنَ اللّهَ عـَزَّوَجلَّ فَرَضَ الجَهادَ وَعَظَّمَهُ، وَجَعَلَُه نَصْرَهُ وَناصِرَهُ، وَاللّه ما صَلُحَت دُنيا وَ لاَ دِينْ اِلا بِهِ).(145)

خـداونـد عـزوجـل جـهاد را واجب كرده ، و آن را بزرگ شمرده و يارى و ياورش قرار داده است . به خدا سوگند كه دنيا و دين جز با جهاد اصلاح نمى شود.

6ـ امام باقر(ع )در حديثى گرانمايه خطاب به سليمان بن خالد مى فرمايد: (آيا مى خواهى از اصـل ، فـرع و قـلّه اسـلام بـرايـت بـگـويـم ؟) عـرض مـى كـنـد: (آرى ، اى فـرزنـد رسول خدا.) امام (ع )مى فرمايد:

(امَّا اَصْلُهُ فَالصَّلوة ، وَفَرْعُهُ فَالزَّكاةُ، وَذَرِوَتُهُ وَسَنامُهُ الْجِهادُ(146))

اصل و عمود [خيمه ] اسلام ، نماز و فرع آن زكات و قلّه و اوج عظمتش جهاد است .

اهداف جهاد جهاد اسلامى ، داراى اهدافى بس مقدّس و والاست كه همين ويژگى موجب برترى اش از ديگر جنگ ها مى شود.

برخى از اين هدف ها عبارتند از:

1ـ براندازى شرك و برداشتن موانع تحقّق ارزش هاى بعثت

هـدف از جـهـاد، كـشـتـار نـيـست بلكه برداشتن موانع تحقّق ارزش هاى وحى ، است كه شرك ، بت پرستى ، كفر و باطل گرايى از جلوه هاى بارز آن است .

(وَقـَاتـِلُوهـُمْ حـَتَّى لاَ تـَكـُونَ فـِتـْنـَةٌ وَيـَكـُونَ الدِّيـنُ لِلّهِ فـَإِنِ انـتـَهـَوْا فـَلاَ عـُدْوَانَ إِلا عـَلَى الظَّالِمِينَ).(147)

و بـا آنـهـا پـيـكـار كنيد؛ تا فتنه (و بت پرستى ، و سلب آزادى از مردم ،) باقى نماند؛ و دين مخصوص خدا گردد.

بـنـابـر گـفـتـه عـلاّمـه طـبـاطـبـايى ، مراد از (فتنه ) در آيه ، شرك و بت پرستى است . مانند:

مـشـركـان مـكـّه . شـرك بـه خداى سبحان ، موجب هلاك انسانيت و ميراندن فطرت آدمى است . و جهاد بـراى آن اسـت كـه بـا از مـيـان بـرداشتن شرك و بت پرستى ، دين توحيد و يكتاپرستى را در جامعه گسترش دهد و بدين وسيله از حيات و فطرت الهى آدمى دفاع نمايد..(148)