تسبيح حضرت فاطمه سلام الله عليها نيز نيز امر مى‏كنيم. تو نيز بر آن مداومت كن، زيرا هرگز به شقاوت نيفتاده است بنده‏اى كه بر آن مداومت نموده است».

نبايد اين چنين فكر بكنيم كه اين «تسبيح» به لحاظ اينكه به ظاهر بسيار خلاصه، و انجام دادن آن بسيار آسان است، چگونه مى‏شود از آثار و بركات زيادى برخوردار باشد؟! اين فكر، فكر آنانى است كه از حقايق اذكار و بواطن اوراد، و از رموز حروف و اعداد، و از اسرارى كه در اين بين هست در غفلتند. آنها كه آشناى به اين مسائل هستند چنين فكر نمى‏كنند، و هر حقيقتى را به جاى خود آنچنان كه بايد، مى‏يابند.

(دفتر چهارم مثنوى)

اين «تسبيح» به ظاهر بسيار خلاصه است، ليكن، نزد عارفان آشنا دريايى از حقايق و اسرار توحيد را در بر دارد. و نيز، به ظاهر انجام دادن آن بسيار آسان است، وليكن، اگر خوب بجا آورده شود، مشكلها را آسان مى‏كند.

ابو خالد قماط مى‏گويد، شنيدم از امام صادق سلام الله عليه كه مى‏فرمايد:

«تسبيح فاطمة عليها السلام فى كل يوم فى دبر كل صلاة أحب الى من صلاة ألف ركعة فى كل يوم». [1] يعنى «تسبيح حضرت فاطمه سلام الله عليها بعد از هر نماز در هر روز، نزد من محبوب‏تر است از هزار ركعت نماز در هر روز».

امر چهارم

امر چهارم، مداومت بر دعاى «صباح» حضرت مولى الموحدين اميرالمؤمنين صلوات الله عليه بعد از نماز صبح است.

بعد از نماز صبح، و بعد از اينكه تسبيح حضرت فاطمه زهراء سلام الله عليها را بجا آورد، دعاى «صباح» را مى‏خواند، و هميشه بعد از نماز صبح بر اين امر

[1]. فروع كافى، كتاب الصلاة، باب التعقيب بعد الصلاةو الدعاء.