(حافظ)
لازم است در اينهم «فكر» بكنيم كه آيات شريفه قرآن به صورت بسيار لطيف، و به رمز و اشارت، ارباب معرفت و صاحبان بصيرت را به مقصد اعلى، يعنى به «وجه حق» دعوت مىكند، و به آنان مىگويد، اگر بيدار باشيد و اگر بفهميد، بايد در طلب «وجه حق» باشيد، كه در اين صورت «فلاح» خواهيد يافت، و فايز خواهيد گشت.
آيات 38 و 39 سوره روم را مىخوانيم، و در دعوتى كه به رمز و اشارت دارد «فكر» مىكنيم. مىفرمايد:
«فآت ذا القربى حقه و المسكين و ابن السبيل ذلك خير للذين يريدون وجه الله و اولئك هم المفلحون - و ما آتيتم من ربا ليربوا فى أموال الناس فلا ير بوا عندالله و ما آتيتم من زكوة تريدون وجه الله فاولئك هم المضعفون».
يعنى «پس، تو، اى پيامبر، حقوق نزديكان ، و مسكينان، و در راه ماندگان را ادا كن كه اين امر بهترين كار است براى آنان كه «وجه الله» را اراده مىكنند، و آنانند رستگاران - و مالى كه به رسم ربا به مردم مىدهيد، تا در ميان اموال آنها زياد گردد و رشد كند، نزد خداى متعال زياد نمىگردد، وليكن آنچه از اموال خود به عنوان «زكوة» و «انفاق» مىدهيد و «وجه الله» را اراده مىكنيد، البته چنين كسانى نتايج مضاعف خواهند داشت».
جمله «ذلك خير للذين يريدون وجه الله» با تركيب و لحن خاصى كه دارد، به رمز و اشارت، آنانى را كه اهل اشارت هستند به سوى «وجه الله» و اراده آن مىخواند. (دقت كنيد).
و همچنين است جمله «و ما آتيتم من زكوة تريدون وجه الله».
(حافظ)
و در آخر نيز شما سالكان روشندل را به «فكر» در رمز و اشارت اين آيه شريفه توصيه مىكنيم كه مىفرمايد:
«... و ما تنفقوا من خير فلا نفسكم و ما تنفقون الا ابتغاء وجه الله...». [1] يعنى «... و آنچه در راه خدا انفاق كنيد به نفع شماست، و البته شما هرگز انفاق نخواهيد كرد مگر به منظور لقاى وجه الله...».
در بعضى ديگر از آيات كريمه قرآن، و در رمز و اشارت آنها نيز «فكر» مىكنيم.
در آيههاى 7 و 8 سوره روم چنين مىخوانيم:
«يعلمون ظاهراً من الحيوة الدنيا و هم عن الاخرة هم غافلون - أولم يتفكروا فى انفسهم ما خلق الله السموات و الارض و ما بينهما الا بالحق و أجل مسمى و ان كثيراً من الناس بلقاء ربهم لكافرون».
[1]. سوره بقره، آيه 372.