پس از تبيين امكان علم و اينكه نميتوان در همه امور ترديد داشت،پرسش اساسي ديگري مطرح ميشود و آن اينكه: از كجا بدانيم كدام يقينو علم ما مطابق با واقع است؟ به عبارت ديگر، معيار درستي و نادرستييقينهاي ما چيست؟ براي شناخت اين مهم، بايد ابتدا انواع، مبادي و كيفيت پيدايش علومرا بررسي كرد.
چنانكه گذشت علم به دو نوع حصولي و حضوري تقسيم ميشود.
علم ما به اشياي پيرامون ما حصولي است، زيرا اگر چشمان خويش راببنديم، نقشي از آنها