لحظه اى در حضور انورش مشرف بودم رضوان الله تعالى عليه و افاض علينا من بركات انفاسه النفيسه .
اين رساله براى اولين بار در سال 1361 , در مجموعه اى تحت عنوان يادنامه علامه طباطبايى توسط انتشارات شفق و اخيرا به صورت مستقل توسط انتشارات قيام طبع و منتشر شد .
اين كتاب كه درباره يكى از موضعات اصيل معارف انسانى و يكى از مسائل مهم عرفانى تأليف شده , به خواننده خود القاء مى كند : انسان در ترقيات و عروجات خويش به مرحله اى دست مى يازد كه عالم به منزله بدن وى و موجودات به منزله اعضاء و جوارح وى قرار مى گيرد و همان گونه كه نفس مدبر بدن , بدون هيچ اشكال و صعوبتى در بدن خويش تصرف مى كند , آدم به كمال رسيده اى كه مظهر اسماء حسناى الهى است در ماده كاينات تصرف كرده و تمام اجزاء عالم از وى اطاعت و پيروى مى نمايند .
حضرت استاد حفظه الله تعالى خود در ابتداى كتاب ياد شده نگاشته اند[ : ( حرف عمده ما در پيرامون اين موضوع اصيل و قويم معارف انسانى اين است كه انسان را قابليت و لياقتى است كه اگر نهال وجودش را به دست مربيان كامل و مكمل بسپارد و دستور العمل باغبان دين و نهال پرور و انسان ساز را در متن وجود و شئون زندگيش پياده كند , آنچنان عروج وجودى و اشتداد روحى پيدا مى كند كه اگر در مقام تمثيل بخواهيم حقيقت آن را بازگو كنيم و نمايش دهيم , شجره طوباى الهى مى شود كه اصلها ثابت و فرعها فى السماء توتى أكلها كل حين باذن ربها )) .
اين اثر در سال 1371 توسط انتشارات قيام طبع و منتشر شد .