رساله الاصول الحكمية مجموعه اى است مختصر ولى وزين كه مطالب و مباحثى را از عرفان و حكمت متعاليه به صورت اصول و امهاتى به پيشگاه اهل فضل دانش تقديم مى كند . اينك به نمونه هايى از آنها اشاره مى شود .
الف ) توحيد حقيقى رسيدن به وجود صمدى و اعتقاد بدان است .
ب ) انسان در هيچ نشئة بى بدن نيست و بدن هر نشئة به وفق اقتضاى آن نشئة است و تفاوت ابدان بكمال و نقص است .
ج ) در راه كسب معارف هم منطق و برهان مى بايد و هم شهود و عرفان .
د ) هر موجودى جدولى از بحر بيكران وجود صمدى است .
ه ) تميز محيط از محاط به تعين احاطى است , نه به تعين تقابلى .
و ) نزول ملك تمثل صور ارواح و قواى عالم بدون تجافى در صقع نفس انسان مستعد است .
ز ) هر موجودى در حد خود تام و كامل است , تام و أتم و كامل و اكمل از قياس پيش مى آيد .
ح ) انسان موجود ممتدى است كه از مرحله اعلى تا به انزل مراتبش همه يك شخصيتند .
ط ) فصول حقيقى موجودات انحاء وجودات خاصه آنهايند و تعريف آنها به جنس و فصل لفظى مثل تعريف به حيوان ناطق در حقيقت تعريف به رسم است و چون فصول حقيقة انحاء وجودات خاصه اشيانيد پس فصول حقيقية فوق مقوله اند .
ى ) تجرد خيال در فهم مسئله معاد جسمانى جدا نافع است .