از صفات برجسته امام خمينى آن بود كه سخنش تمام از سر اعتقاد و صداقت بود و خود قبل از ديگران به آن عمل مى كرد زندگى و معيشت امام خمينى نمونه اى كامل از زهد و قناعت و ساده زيستى بود و اين شيوه تنها مربوط به دوران مرجعيت و رهبرى او نمى شد بلكه معتقد بود رهبر مى بايست زندگيش همسان معمولى ترين قشر جامعه و حتى پائين تر از آن باشد او در تمام دوران مرجعيت و رهبرى و عمرش به زندگى زاهدانه پايبند بود. و در بيان ساده زيستى و اعتقاد او به لزوم احتياط كامل از صرف بيت المال همين بس كه بنا به نظر و تاييد امام در اصل 142 قانون اساسى جمهورى اسلامى ديوانعالى كشور موظف شده است تا دارائى رهبر و مسئولين رده بالاى نظام اسلامى قبل و بعد از تصدى مسئوليتها را رسيدگى كند تا بر خلاف حق چيزى افزايش نيافته باشد.
امام خمينى نخستين كسى بود كه صورت و مشخصات دارائى ناچيز خويش را در تاريخ 24 ديماه 1359 براى ديوانعالى ارسال نمود بلافاصله پس از رحلت امام فرزند ايشان طى نامه اى كه در روزنامه ها نيز منتشر شد (روزنامه رسمى كشور 27 خرداد 1368) از قوه قضائيه خواست تا دارائيهاى امام را بر طبق قانون اساسى مجددا رسيدگى كند.
ه بررسى در تاريخ 11 تير 1368 طى بيانيه اى از سوى رئيس ديوانعالى كشور منتشر شد. در اين بيانيه تصريح شده بود: نه تنها بر دارائى غير قابل ذكر امام چيزى افزوده نشده بلكه قطعه زمين موروثى از پدر در خمين در زمان حيات امام و به دستور ايشان به مستمندان محل واگذار گرديده و از ملك ايشان خارج شده است .
امام خمينى در تاريخ اول ارديبهشت سال 1362 طى حكمى خطاب به امام جمعه شهرستان خمين ايشان را وكيل خود نمودند تا زمين موروثى متعلق به امام را به تملك فقراى محل در آورد كه طبق همين حكم عمل شد.(176)