آن روزى كه دشمنان ديرين اسلام كار خويش را كرده بودند آن روز كه در برنامه هاى درسى و گفته هاى مدرسان و سخنان واعظان و گفتگوها منابر و مساجد چيزى كه بيدارى بيافريند و در اجتماع حركت پديد آورد كمتر يافت مى شد و سخنى كه مردم را به دفاع از دين و آزادى برانگيزد و در برابر بيگانگان وادارد كمتر به گوش كسى مى رسيد.
در بيشتر مدارس روحانى و حوزه هاى علمى ، كتابها ساكت و آرام باز و بسته مى شد و درسها يكنواخت و بى تعهد خوانده مى شد و طلاب از رسالت خويش آگاه نبودند، روزنامه نويسان شهامت نداشتند، روشنفكران اعتماد به نفس را از دست داده بودند، صاحب قدرتان نوكرى اجانب مى كردند و در يك كلمه مسلمانان در دست عوامل بيگانه و ايادى خيانت خرد شده بودند. در چنين روزگارى در دنياى اسلام ، مجاهدى درگير و بيدارى شجاع و آگاهى متعهد پرورده مى گشت و ديدن اوضاع در هم ريخته شرف و شخصيت خرد شده رجال اسلام خون او را به جوش مى آورد و جان او را از حماسه و خروش لبريز مى كرد.
سيد زاده اسدآباد همدان بود. يكى از شاعران بزرگ ، عاشورا را چونان خورشيدى دانسته است ، كه در دل شب سياه ستم درخشيده تا تاريكيهاى سرد پليد را بزدايد، فرزندان حسين نيز، در طول تاريخ اسلام همواره آفريننده گان خورشيد عاشورا بوده اند در برابر ستم و شاهى .
و يكى از اين خورشيدهاى فروزان در شب سياه ستم بيدادگران سيد جمال الدين اسد آبادى حسينى است .
شيخ محمد عبده عالم بزرگ مصر او را پس از پيغامبران فرزانه ترين اولاد آدم دانسته است : فانى او قلت ان ما اتاه الله من قوه الذين وسعه العقل و نفوذ البصيره ، هو اقصى ما قدر لغير الانبياء لكنت غير مبالغ (247)