لله بن طاهر (ذواليمينين ) فضل بن شاذان نيشابورى را تبعيد كرد، ولى مدتى بعد او را برگردانيد و از تاليفات او جويا شد، و دستور داد تا آن تاليفات را براى وى بنويسند. فضل رووس مسائل اعتقادى از توحيد و عدل و مانند آن را براى او نوشت . و چون به نظر عبدالله بن طاهر رسانيد گفت : اين قدر كافى نيست مى خواهم اعتقاد تو را درباره خلفاى نخستين بدانم . فضل گفت : ابوبكر را دوست دارم ولى از عمر بيزارم .
عبدالله گفت : چرا از عمر بيزارى ؟ فضل گفت : به خاطر اينكه عباس (عموى پيامبر) را از شورا بيرون كرد!
اين جواب لطيف كه متضمن خوشايند بنى عباس بود موجب شد كه از كه از دست آن جبار نجات يابد. (385)