جعفر بن حسين موسوى خوانسارى جد صاحب روضات شارح صحيفه سجاديه شاگرد مرحوم علامه مجلس در اول بلوغ مى خواست درس علامه مجلسى حاضر شود چون مو در صورتش هنوز نروئيده بود خجالت مى كشيد. يكى از بانوان حرم پادشاه صفويه گويا مريم بيگم بانى مدرسه معروفه در اصفهان بر اين امر مطلع شد براى او روغنى تهيه كرده فرستاد كه به صورت خويش بماليد و در اندك زمانى مو بر صورتش روئيد آن وقت به حضور مبارك علامه مجلسى مشرف شد و به فيض افاضات او نائل گرديد و در ما بين او و سيد صدر الدين قمى شارح و افيه خصوصيت و صداقتى بود.
نقل شده مادامى كه اين دو بزرگوار در عتبات بودند هر كدام از اين دو كه زودتر وارد حرم مى شد و مشغول نماز مى گشت آن ديگرى كه بعدا مى رسيد به او اقتدا مى كرد.
آن مرحوم در سنه 1158 وفات كرد و در تاريخ او گفته شده است :
سال تاريخ وفاتش ز خرد پرسيدم گفت داناى ادب عالم ربانى رفت (390)