عبدالمومن انصارى گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم قومى روايت مى كنند كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) فرموده : اختلاف امتى رحمة اختلاف امت من رحمت است . آيا اين روايت درست است ؟ حضرت فرمود:
راست مى گويند. عرض كردم : اگر اختلاف امت رحمت باشد پس اتفاق و اجتماع آنها عذاب است ؟ فرمود: آن گونه كه تو و آنها تصور مى كنيد نيست بلكه منظور از سخن پيامبر (صلى الله عليه و آله ) همان سخن خداوند در قرآن (سوره توبه آيه 122) مى باشد كه مى فرمايد: فلولا نفر من كل فرقة منهم طائفة ليتفهوا فى الدين ولينذروا قومهم اذا رجعلوا اليهم لعلهم يحذرون .
چرا از هر گروهى طايفه اى از آنان كوچ نمى كند، تا در دين (و معارف اسلام ) آگاهى پيدا كنند و به هنگام بازگشت به سوى قوم خود آنها را انذار نمايند (تا از مخالفت با خدا بترسند و خوددارى كنند).
خداوند به مسلمانان دستور داده كه به حضور رسول خدا (ص ) كوچ كنند و معارف اسلامى را از آن حضرت بياموزند و سپس به سوى قوم خود باز گردند و آن معارف را به آنها ياد دهند منظور از اختلاف (رفت و آمد)
مسلمانان از بلاد خود نزد رسول خدا (ص ) و نواب و جانشينان آن حضرت براى ياد گرفتن دين است نه اختلاف در دين .
سپس دوباره تاكيد فرمود: (جز اين نيست كه دين يكى است ).(69)