يكى از عرفاى ايران كه به مكه مشرف شده بود و داشت از مكه به عراق بازمى گشت در راه خواب عجيبى ديده و آن را بعدا براى مرحوم آقا ضياءالدين عراقى اين طور نقل مى كرد: كه خواب ديدم كه به نجف آمده ام به محض ورود مشاهده كردم كه جمعيت عظيمى پشت جنازه اى حركت مى كنند پرسيدم : چه خبر است ؟ گفتند: آقاى آخوند (ملامحمد كاظم خراسانى ) فوت كرده است و آن جنازه آن مرحوم است كه مردم دارند تشييع مى كنند، من با زحمت زياد از ميان انبوه مردم عبور كردم و خود را به جنازه رساندم و ناگهان مشاهده كردم كه آقاى آخوند در پيشاپيش جنازه در حركت است جلو رفته سلام كردم پرسيدم مگرشما نمرده ايد؟فرمود:
اين شعر را در حالى كه با مهربانى جواب سلام مرا داد تبسم كنان مى خواند من از شدت هيجان بيدار شدم و تاريخ آن شب را يادداشت كردم بعد كه فوت ايشان رسيد غرق حيرت شدم زيرا دريافتم كه ايشان در سحرگاه همان شب كه من آن خواب را در راه مكه ديده بودم وفات يافته بود.(322)