شرافت هر كارى در گرو اصلاح جوهر يك موجود از موجودات است و هر چه آن موجود شرافت بيشترى داشته باشد ارزش آن كار نيز بيشتر خواهد بود و اين مطلب از نظر عقلى روشن و آشكار است كه پزشكى از دباغى ارزشمندتر است چرا كه پزشكان به اصلاح بدن انسان و دباغان به اصلاح پوست حيوانات مى پردازند و چون از يكسو شريفترين موجودات اين عالم (انسان ) است كه وجودش مصنوع پروردگار ولى نيل به كمال او محول به اراده و انديشه خود او گرديده است و از سوى ديگر كمال هر چيزى در صدور كار مخصوص خويش به نحو اكمل و اتم و نقص او در كوتاهى از صدور آن عمل مى باشد و قبلا نيز بيان گشت كه اگر اسب مثلا كار مخصوص خود را بر وجه اكمل و اتم انجام ندهد، مانند الاغ به حمل و نقل بار وادار و يا چون گوسفند به كشتارگاه برده مى شود انسان نيز اگر بخواهد خاصيت و ويژگى خود را اظهار كند نيازمند به (تهذيب اخلاق ) است پس كارى كه ثمره آن اكمال اشرف موجودات اين عالم است شريفترين عمل خواهد بود و همانطور كه بين افراد هر صنفى از موجودات تفاوت فراوان است مثلا اسب تازى با اسب كودن پالانى و تيغ تيز هندى با تيغ نرم آهن زنگ زده هرگز با هم مساوى نيستند در بين افراد انسانى نيز تفاوت به مراتب بيشتر است .
و بلكه در نوع انسان افرادى يافت مى شوند كه پست ترين موجودات و افرادى نيز يافت مى شوند كه اشرف كائنات و افضل موجوداتند و به واسطه تهذيب اخلاق مى توان از پائين ترين مراحل انسانى به عالى ترين مدارج راه يافت هر چند همه مردم قابل يك سنخ كمال نيستند ولى استعداد و صلاحيتها نقش مؤ ثرى در نيل به مدارج انسانى دارند پس كارى كه بتوان بوسيله آن پست ترين موجودات را تبديل به اشرف كائنات نمود بسيار شريف است .(67)