استاد خوش مجلس, زيباسخن و خوش نثر, چند سالى است رخ در نقاب خاك كشيده و به ملكوت اعلى پيوسته و در جوارِ حق آرميده كه خدايش بيامرزد و آنچه را كه از پيش فرستاده, به لطف او, به كارش آيد.
اين اثر ارزش مند را كه اينك فرا روى داريد, از شادروان احمد احمدى بيرجندى به يادگار داريم و يادآور آن روزهايى است كه آن مرد خدا, با بيان شيوا و سخنان نغز و دل انگيز خود, محفل آراى ياران مجلّه بود.
سپاس خداى را كه آن يار سفر كرده, پيش از آن كه شمع زندگى اش خاموش شود, اين اثر را در آستانه چاپ دوم, به دقت نگريست و اصلاحات مورد نظر خود را در هامِش كتاب نگاشت كه در ويرايش جديد, همه نكته هاى مورد نظر ايشان, به دقت, به كار بسته شد. اميد آن كه مفيد افتد و باقيات الصّالحات براى آن مرحوم باشد.
(حوزه)