توان بدين صورت نوشت: (اسحاق
رحمان
هارون
اسماعيل
ابراهيم
و نيز كلماتى مانند: زكات و حيات را ـ به
جاى زكوة ـ حيوة كه ساده تر است و اشكالى هم ايجاد نمى كند.
در كلماتى كه واو معدوله وجود دارد مانند: خواهر
خوارزم
خواف
خوانچه
خواستن (ميل كردن) و خوان
(سفره) نمى توان واو
را حذف كرد
زيرا اين حرف نشانه تلفّظى است كه در قديم وجود داشته و هم اكنون نيز
در برخى روستاهاى ما
وجود دارد. به علاوه
در صورت حذف واو
با كلمات ديگر اشتباه مى شود.
در كلماتى كه دو واو دارند و در اصل واو اولى صامت و ديگرى مصوّت است
نبايد آنها را با يك واو نوشت
بنابراين
نوشتن: داوود
طاووس
كاووس و چاووش بهتر است.
در مورد كلمات مركّب هم
چون دو كلمه با هم تلفظ مى شوند
بايد آنها را
براى نزديكى صورت مكتوب به
ملفوظ
به يكديگر متصل نوشت
مانند: خوشايند
خوشامد (در: خوشامدگويى) دلاويز
دستاورد
هماورد
صاحبدل
دوستكام
نيكبخت
همجنس
همراه
همكار و نيز: چنانچه
چنانكه