كه عموما يا غالبا بوسيله بوميان ناراضى و زير ستم و گاه به تحريك يا كمك سرداران معزول اموى به پا ميشد . از طرف ديگر وضع نابسامان و پريشان مالى در همه جا ( مخصوصا در عراق ) مقر تيولداران بزرگ بنى اميه و جايگاه املاك حاصل خيز و پربركت كه غالبا مخصوص خليفه يا متعلق به سران دولت او بود سعى ميكردند عراق را كه مركز رشد تشيع بود تا حد امكان زير فشار نگهدارند . املاك و باغها و اموال نيز مال خود خليفه يا متعلق به تيولداران بزرگ بود و كوشش آنها براين بود كه شيعيان را در شدت و ضعف مالى حفظ كنند . حيف و ميلهاى افسانه اى هشام و استاندار مقتدرش در عراق خالدبن عبدالله قصرى و بالاخره قحطى و طاعون در نقاط مختلف از جمله در خراسان عراق و شام اينهمه حالت عجيبى به كشور گسترده مسلمان نشين كه بوسيله رژيم بنى اميه و بدست يكى از معروفترين زمامداران آن اداره ميشد داده بود .