دولت ايـران در ابـتـداى سـال 1322 ه . ش / 1943 م در نتيجه فشار متفقين كه خواهان اخراج مأ مـوران آلمـانى و اعلان جنگ با آن كشور بودند، به بهانه فعّاليتهاى خرابكارانه ، مأ موران و جـاسـوسـان آلمـانـى را از ايـران اخـراج و بـه رايـش آلمـان اعـلان جـنـگ داد. در مـقـابـل ، مـتـّفـقـيـن مـوافـقـت كـردنـد كـه ايـران بـه (اعـلامـيـه مـلل مـتـّحـد) 1942 بـپـيـونـدد. بـديـن تـرتـيـب ايـران در سال 1322 ه . ش / 14 سپتامبر 1943 اعلاميه مزبور را امضا كرد و به عضويت سازمانى درآمد كه بعدها عنوان سازمان ملل متّحد به خود گرفت .(335)
هـمـان گـونـه كـه اشـاره شـد، نـخـسـتـيـن مـسـأ له اى كـه پـس از تـكـويـن سـازمـان مـلل مـتـحـد و تشكيل شوراى امنيت در اين نهاد بين المللى مطرح گرديد، شكايت ايران از شوروى سـابـق و درخـواسـت تـخـليه خاك آذربايجان از وجود نيروهاى ارتش سُرخ بود كه از سوى اين كشور طىّ دو نوبت در شوراى امنيت مطرح شد.(336)
دولت ايران از جمله 51 دولت امضأ كننده منشور ملل متّحد در تاريخ 1324 ش / 26 ژوئن 1945 م در سـانـفـرانـسـيـسـكـو بـود. بـنـابـرايـن ، بـه مـوجـب عـضـويـتـش در سـازمـان مـلل متّحد، در كميته هاى تخصّصى آن نيز حضور يافت . از بين اين زيرمجموعه ها مى توان به پـذيـرش صلاحيت اجبارى ديوان بين المللى دادگسترى اشاره كرد كه به موجب مادّه 93 منشور، ايـن عضويت تحقّق پيدا مى كرد. مطرح شدن دعواى جنجالى ايران و شركت نفت انگليس در ديوان بـيـن المـللى دادگـسـتـرى در قـضـيـه مـلّى شـدن صـنـعـت نـفـت ايـران ، مـسـأ له اشـغـال لانـه جـاسـوسـى آمـريـكـا در تهران و مطرح شدن قضيه اعضاى (ديپلماتيك و كنسولى ايـالات متحده در ايران) ، شكايت جمهورى اسلامى ايران به ديوان بين المللى دادگسترى عليه ايالات متحده آمريكا به خاطر سرنگونى هواپيماى مسافربرى ايرباس جمهورى اسلامى ايران بـرفـراز آبـهـاى خـليـج فـارس توسط ناو آمريكايى (وينسنس) ، درخواست جمهورى اسلامى ايـران از شـوراى (ايـكـائو) جـهـت پـژوهـش در مورد جنايت فجيع ناوگان آمريكايى درخصوص سـرنـگـونـى ايـربـاس ايـران و بـالاخـره مـداخـله شـوراى امـنـيـت سـازمـان مـلل در جـنـگ تـحـميلى عراق عليه جمهورى اسلامى ايران و صدور قطعنامه 598 از سرفصلهاى بـرجـسـتـه تـاريـخ روابـط ايـران بـا سـازمـان مـلل مـتـحـد را شامل مى گردد.(337)
هـمـان گـونـه كـه پـيـشـتـر اشـاره شـد، ايـران جـزو 51 كـشـور امـضـا كـنـنـده مـنـشـور مـلل مـتـحـد اسـت و بـه هـمـيـن دليـل در زمـره اعـضـاى اصـلى سـازمـان مـلل مـى بـاشـد و از ابـتـداى تـأ سـيـس آن تـاكـنـون در اجلاسهاى مختلف آن شركت داشته است . جـمـهـورى اسـلامـى ايـران نـسـبـت بـه مـسـائل جـهـان بـه طـور اعـم و مـسـايـل جـهـان اسلام بطور اخصّ بى تفاوت نبوده و يكى از فعّالترين اعضاى جامعه جهانى در عـرصـه فـرامـلّى اسـت كـه در راسـتـاى تـحـقـّق بخشيدن به آرمان والاى حكومت اسلامى و نجات مستضعفين از سلطه جبّاران و مستكبرين ستمگر، از ابتداى تكوينش پنجه در پنجه استكبار جهانى افـكـنده و در صحنه هاى مختلف در مقياس منطقه اى و جهانى به دفاع و حمايت از مظلومين لبنان ، فـلسـطـين ، مصر، تونس ، الجزاير، تاجيكستان ، آذربايجان ، بوسنى و... پرداخته است .
به طـور طـبـيـعـى كـشـورى كـه اهـداف انـتـرنـاسـيـونـاليـسـتـى را در چـارچـوب اصـول حياتبخش و جهانشمول اسلام دنبال مى كند، نمى تواند در سياست خارجى خود جهت گيرى انـزوا طـلبـانـه را اخـتـيـار كـرده و نـظاره گر حوادث ناگوار جهان بشريت بويژه جهان اسلام باشد.
اهداف سازمان ملل متحد عبارتند از:
1 ـ حفظ صلح و امنيت بين المللى ؛
2 ـ توسعه روابط دوستانه ؛
3 ـ هـمـكـارى بـيـن المـللى بـراى حـل مـشـكـلات بـيـن المـللى در زمينه هاى اقتصادى ـ فرهنگى و بشردوستانه ؛
4 ـ ترويج احترام به حقوق بشر و آزاديهاى اساسى .