حضرت كه در كوفه از بالاى قصر پايين انداخته شد و او همان كسى است كه درباره اش گفته شده است : (و آخر يهوى من طمار قتيل ) (359) از ديـگر قبايل عرب از هر قبيله اى يك ، يا دو يا سه مرد در ركاب آن حضرت ايستادگى كردند و كشته شدند.

سرها را نزد عبيدالله مى برند

سـپـاهيان بنى اميه به منظور خوش خدمتى و به طمع دريافت جايزه ، همه شهيدان كربلا راسر بريدند و آن سرهاى پاك را نزد عبيدالله زياد بردند.

قبيله كنده به رياست قيس بن اشعث با سيزده سر آمد.

هوازن به رياست شمر بن ذى الجوشن بيست سر آورد.

تميم با هفده سر آمد.

بنى اسد با شش سر آمد.

مذحج با هفت سر آمد.

ديگر افراد سپاه هفت سر آوردند كه روى هم هفتاد سر مى شود.

بلاذرى مى نويسد: سرهاى كشتگان را بريدند و نزد ابن زياد بردند. مجموع آنها 72 سر بود كـه شـمـرى بـن ذى الجـوشن ، قيس بن اشعث ، عمرو بن حجاج زبيدى و عزرة بن قيس ‍ احمسى از بجيله نزد ابن زياد بردند.

همو در جاى ديگر مى نويسد: پـس از كـشـتـه شـدن حـسـين (ع) سرهاى اهل بيت و يارانش را كه در ركاب وى به شهادت رسيده بودند نزد ابن زياد آوردند.

قبيله كنده به رياست قيس بن اشعث سيزده سر آورد.

هوازن بيست سر آوردند و رئيس شان شمر بن ذى الجوشن بود.

بنى تميم هفده سر آوردند.

بنى اسد شانزده سر آورد.

مذحج هفت سر و افراد ديگر قبايل نيز نُه سر آوردند.

زيارتنامه شهيدان

در ايـنـجـا شـايـسـتـه اسـت ، پـيـش از نـقـل بـقـيـه سـرگـذشـت اهـل بـيـت (ع)زيـارتـنـامـه آن بزرگواران را كه نام بيشترشان را در بردارد و در روز عاشورا خـوانده مى شود، بياوريم . اين كار از سويى موجب اداى حق بزرگ آنان در اسلام مى گردد و از سـوى ديـگـر تـاءييدگر مطالبى است كه درباره زندگى شهداى كربلا در اين كتاب نوشته ايم .

چـون در زيـارتـنـامـه شـهـدا كـه هـم ايـنـك درصـدد نـقـل آن هـسـتـيـم ، زيـارت سـيـدالشـهدا، به دليـل روشـن بـودن آن بـراى خـواننده متن كتاب ، نيامده است ، متن زيارتى را كه امام صادق (ع) بـر سـر قـبـر جـدّش ، امـيـر مـؤ مـنـان (ع)، بـراى امـام حـسـيـن (ع) مـى خـوانـد در ايـنـجـا نقل مى كنيم : (السـلام عـليك يا ابن رَسول اللّه ؛ السلام عليكَ يا ابْنَ اءَمِيرِ الْمُؤْمِنيِنَ اَلسَّلامُ عَليْكَ يا ابْنَ الصِّديـقـَةِ الطّاهِرَةِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ؛ اَلسَّلامُ عليكَ يا مَوْلاىَ يا اءَبا عَبْدِاللّهِ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ.

اءَشـْهـَدُ اءَنَّكَ قـَدْ اءَقـَمـْتَ الصَّلاةَ وَ آتـَيْتَ الزَّكاةَ وَ اءَمَرْتَ بِاالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَ تـَلَوْتَ الْكـِتـابَ حـَقَّ تـِلاوَتـِهِ وَ جـاهـَدْتَ فـِى اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَ صَبَرْتَ عَلىَ الاَْذْىِ فى جَنْبِهِ مُحْتَسِباً حَتّى اءَتاكَ الْيَقينُ.

وَ اءَشـْهـَدُ اءَنَّ الَّذيـنَ خـالَفـُوكَ وَ حـارَبـُوكَ وَ اءَنَّ الَّذيـنَ خـَذَلُوكَ وَالَّذينَ قَتَلُوكَ مَلْعُونُونَ عَلى لِسانِ النَّبىِّ الاُْمِّىِّ وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَرى لَعـَنَ اللّهُ الظـّالِمينَ لَكُمْ مِنَ الاَْوَّلينَ وَالاَّْخِرِينَ وَ ضاعَفَ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ الاَْليمَ، اءَتَيْتُكَ يَا ابْنَ رَسـُولِ اللّهِ زائِراً عـارِفـاً بِحَقِّكَ