گردآورنده: محمدّتقي صرفي
مصيبة‌ً مااعظَمَها واعظم‌َ رزيّتَها في الاسلام وفي جميع‌السماوات والارض
مادر موارد مختلفي از زيارات وكلمات ائمة معصومين (ع)برمي خوريم به اينكه از حادثة كربلا،بعنوان بزرگترين مصيبت‌در عالم هستي از بدو خلقت تاروز قيامت،نام برده اند.
باتوجّه باينكه حوادث فاجعه باري، بارها وبارها براي مسلمين‌وشيعيان پيش آمده است كه درظاهربعضي از آنها از حادثه‌كربلا،مصيبت بارتر بوده است،سؤال اينست كه چرامصيبت‌سالارشهيدان رابه اين عنوان ذكركرده اند؟ شايد جواب سؤال اين باشد كه اگر ما در ماهيت وكيفيت اين‌حادثه دقّت كنيم ،جواب سؤال را پيدا نمائيم.
خصوصيات حادثة كربلا وقتي همه در كنار هم جمع مي‌شوند،واقعاً در نوع خود از جهت‌مظلوميت ومصيبت باربودن،بي نظير است.
ما مي توانيم چند تا از اين خصوصيات را ذكر كنيم:
1 ـدر كربلاحجّت خداوپسر پيامبر(ص)را شهيد كردند.
2 ـشهادت او بدست كساني بود كه اورا دعوت نمودند تا اوراياري نمايند!
3 ـپسران وبرادران وديگر اقوام ويارانش را قبل‌از او بشهادت رساندند!
4 ـكساني اورا شهيد كردند كه در ظاهرمسلمان بودند ونماز مي خواندند وخودرا پيرو جدّ حسين(ع)مي دانستند!
5 ـمردمي اورا شهيد كردند كه كاملاً اورا مي‌شناختند واز مقام ومنزلت او آگاهي داشتند!
6 ـبا اينكه دركنار آب فرات بود ولي اورا تشنه شهيد نمودندوآب رابركودكان واهل حرمش،بستند!
7 ـبعد از كشتنش،اموال اوراحتّي'' وسايل شخصي او از قبيل انگشتر ونعلين وعمامه اش راغارت نمودند!
8 ـخيمه هارا آتش زدند واهل بيتش را ترساندوآزار رساندند!
9 ـاهل بيت اورا كه منسوب به پيامبرشان‌بود،به اسيري بردند!
10 ـسرمقدّسش را بر بالاي نيزه درشهرها گرداندند!
11 ـبربدن نازنينش،اسب راندند!
12 ـسه‌روز بدنش بر روي خاك افتاده بود وكسي نبود تا اورا دفن كندتاعاقبت اهل روستاها آمدند واورا دفن نمودند!
13 ـكسي‌دستور كشتن اورا داد(يزيد)كه جدّ وپدرش آزادكردة جدّحسين(ع)بودند!
14 ـاورا بدون جرم وگناهي كشتند!
15 ـكساني اورا تشنه شهيد كردند كه گروهي از آنهاچند روز قبل‌بوسيلة همين حسين(ع)از تشنگي نجات يافتند!(لشگر حرّ )
16 ـبخاطر تبليغات سوء،مردم شام شهادت اورا جشن گرفتند
17 ـهمة موجودات حتّي'' ماهيان دريا ودرختان براي او اشگ‌ريختند!...
/حوزه علميه سنقر محرم‌ّ 1422 /روضه هاي حضرت رسول اكرم (ص)
از ابن عباس روايت شده است كه:وقتي وفات حضرت رسول‌اكرم(ص)نزديك شد،آنقدر گريه كرد كه اشك بر محاسنش،جاري گرديد.عرضكردند:يارسول اللّه!علت گرية شماچيست؟فرمود:براي فرزندانم وآنچه بعد ازمن نسبت به آنها روا مي دارند،گريه مي كنم.گويا فاطمه دخترم را مي بينم كه براو ستم كرده باشند واو صدا مي زند:يا ابتاه!يا ابتاه!ولي احدي‌از امّت من اورا كمك وياري نكنند! فاطمه(س)وقتي اين سخن را شنيد، به گريه افتاد.حضرت‌فرمود:اي دخترم!گريه نكن.فاطمه(س)عرضكرد:بخاطرمصيبتهايي كه بعد از شما بر سرم مي آيد گريه نمي كنم!بلكه‌بر جدايي شما مي گريم.حضرت فرمود:بتو بشارت مي دهم‌كه بزودي بمن ملحق مي شوي وتو اولين شخص از اهل بيتم‌هستي كه نزد من مي آيي.«1» از علي(ع)نقل شده است كه:چون پيامبر را در پيراهنش،غسل‌دادم،فاطمه(س)فرمود:آن پيراهن را بمن بده.وقتي پيراهن را به‌او دادم،آنرا بوسيد وسپس بيهوش شد.من هم ديگر پيراهن‌مذكوررا به او نشان نمي دادم.
1 ـجلاء العيون ص22