محاکمه و اعدام مهدی رضایی نسخه متنی

محاكمه و اعدام مهدي رضايي

بعد از اولين سري اعدام دستگيرشدگان سازمان مجاهدين خلق در 29 فروردين 1351 كه طي آن 4 تن از كادرهاي سازمان به اسامي ناصر صادق، علي ميهن‌دوست، محمد بازرگاني و علي باكري تيرباران شدند، در تاريخ 18 ارديبهشت 1351، پس از اينكه مهدي رضايي، برادر كوچك احمد و رضا رضايي، قراري را در ساعت 5 بعد از ظهر در ميدان ژاله (شهدا) اجرا كرد، براي اجراي قراري ديگر از خيابان خورشيد به طرف دروازه شميران حركت نمود. در اواسط همين خيابان يكي از اكيپ‌هاي كميتة مشترك به سرپرستي ستوان شهرباني «جاويدمند» به وي مشكوك شد. مهدي كه وضع را عادي نيافت، درصدد فرار برآمد؛ ليكن مأموران او را تعقيب كردند و او هم به طرف آنان تيراندازي كرد. گلوله‌هاي وي به «ستوان جاويد‌مند» اصابت كرد ولي خود مهدي توسط بقيه مأموران دستگير شد. مطبوعات رژيم نوشتند: «به دنبال انفجار بمب در مجله «اين هفته» و دفتر فروش بليت شركت هواپيماي بي.اُ.ا‍ِ.سي (B.O.A.C) كه هفته گذشته اتفاق افتاد مأمورين انتظامي و امنيتي موفق به كشف محل اختفا و دستگيري خرابكاران شدند.» 1 مهدي رضايي در دفاعيات خود ضمن توضيح دلايل انفجار دفتر نشريه مستهجن «اين هفته»2 توسط سازمان و تأكيد بر اينكه در آن دخالتي نداشته است، از اقدام خود براي انفجار بمب خفيف در پاسگاه راهنمايي سرچشمه كه ناموفق بود، ياد كرد و ماهيت اينگونه عمليات را دفاع در برابر تهاجم رژيم شاه توصيف نمود. 3

سرانجام در 16 شهريور ماه 1351 در مطبوعات اعلام شد كه مهدي رضايي، پس از محكوم شدن به سه بار اعدام در دادگاه بدوي و تجديد نظر نظامي، تيرباران گرديد. 4

مهدي رضايي به هنگام دستگيري و محاكمه 20 ساله بود؛ وي در 1331 متولد شد. بي‌ترديد مهدي نمايندة نسلي از اعضاي سازمان بود كه با احساسات پاك مذهبي به اين جريان جذب شده بودند. او به هنگام مخفي شدن و پيوستن به سازمان، دانشجوي سال اول مدرسة عالي بازرگاني بود و عواطف و عقايد مذهبي‌اش را مستقيماً از خانواده و برادر بزرگترش احمد رضايي كسب كرده بود. توجه به اين عبارات در دفاعية مهدي رضايي كه با قرائت ‌آيه‌اي از قرآن كريم و استناد به نهج‌البلاغه و يادآوري تربيت مذهبي و اعتقادات ديني خود و خانواده‌اش همراه بود، براي روشن شدن وضعيت فكري و ذهني او در آخرين روزهاي حياتش كافي است:

«هدف، لقاءالله است،‌يعني رسيدن به عالي‌ترين درجات كمال و صفات الهي. هدف، فراهم آوردن چنان شرايطي است كه همه انسان‌ها تحت آن شرايط به آخرين حد كمال و انسانيت برسند... هدف ما چيزي جز بهروزي خلق و در هم شكستن هرگونه روابط ظالمانه اجتماعي و اقتصادي و استوار ساختن تعاليم انقلابي اسلام در جامعه نيست.» 5

به نقل از: سازمان مجاهدين خلق، پيدائي تا فرجام،‌مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسي، ج 1، ص 529

پي‌نويس‌ها:

1ـ روزنامه اطلاعات، 18/2/1351، بص 1.

2ـ در مورد اين نشريه ر. ك. فصلنامه مطالعات تاريخي، ش 5، صص 231ـ 24.

3ـ اسناد منتشره سازمان...، صص 76ـ 77.

4ـ روزنامه‌هاي كيهان و اطلاعات، 16/6/1351، صص 1 و 3.

5ـ اسناد منتشره سازمان...، ص 80.