يكى از اهداف جنگ روانى ، القاى غم در افراد يا جامعه يا دولت مورد نظر مى باشد.غـم ، يك حالت روانى است كه بر اثر عدم تطابق انتظار فرد يا جامعه با موقعيت و شرايط او بـه وجـود مـى آيـد. بـراى القـاى غـم سـعـى مـى شود تصويرى نامطلوب و نامتوازن نسبت به انتظارات موجود از موقعيت و شرايط ارائه شده و متقابلا آرزوها و ايده هاى فرد با جامعه دور از دسترس قلمداد گردد.در جـنـگ روانـى ، بـزرگ نـمـايـى نـقاط ضعف و كوچك نمايى نقاط قوت در كنار بزرگ نمايى آرزوها و خواست ها و كوچك نمايى امكانات و دستاوردها از روش هاى القاى غم و ياءس مى باشد. ايـن پـديـده مـلهـم از درك روان شـنـاسى و جامعه شناسى بوده و تصوّر و تلقين آن به آسانى صـورت مـى گـيـرد. مـعمولا در يك گروه هماهنگ و متجانس ، القاى غم به آسانى منتشر مى شود؛ زيرا كه احساسات و عواطف افراد شبيه يكديگر است .نـقـش وسايل ارتباطى به خصوص خبرگزارى ها، مطبوعات و راديو و تلويزيون را در رسيدن بـه اين هدف جنگ روانى نبايد ناديده گرفت ؛ چون اين ابزارها مى توانند با پرورش نفرت ، گـسـتـرش افـسـردگـى ، اشـاعـه نـگـرانـى ، اضـطـراب ، واهـمـه و تـرس (تـرس از مـسـائل مـخـتـلف مـثـل فـقـر، گـرانـى ، تـهـديـد خـارجـى و...) روحـيـه جـامـعـه را مـتزلزل گردانند. در ميان رسانه ها، تلويزيون مى تواند تاءثير بيشترى داشته باشد؛ چرا كه حواس بيشترى را به كار مى گيرد.براى رسيدن به اهداف جنگ روانى از طليعه پيروزى انقلاب اسلامى برنامه ريزان جنگ روانى ، با ترويج سوءظن نسبت به رهبران انقلاب اين فعاليت را در صدر هدف هاى خود قرار دادند و بـا اشـاعـه اخـبـار غـم آلود سـعـى در تـضـعـيـف روحـيـه مـردم نـمـودنـد؛ بـه عـنـوان مثال به چند مورد از آنها اشاره مى شود.1 ـ روزنـامـه كـيـهـان در اوايـل فـرورديـن مـاه 1358، يـعـنـى در شـرايـطـى كـه حـدود يك ماه از فروپاشى رژيم سلطنتى گذشته بود، نوشت :(كارگران بيكار را ضد انقلاب معرفى نكنيد.) و چند روز بعد، از قول گروهى كه آن را جبهه دمكراتيك ملى ناميد هشدار داد:(با ادامه چنين وضعى ، كشور روى آزادى و دمكراسى را نخواهد ديد).روش جـارى هـمـه مـطبوعات به جامانده از عصر استبداد، تنظيم اخبار مشابه آنچه گذشت ، بود. حـتـى در تـنـهـا روزنامه بعد از پيروزى انقلاب ـ روزنامه انقلاب اسلامى ـ كه به ظاهر براى دفـاع از انـقـلاب ايجاد شده بود نيز جنگ روانى سرايت كرد و اين روزنامه در تاريخ 24 / 3 / 59 نوشت :(اگـر حـكـومـت عـلى حكومت معاويه شد به اين دليل بود كه دستگاه هاى اجرايى قانون قرآن را اجرا نكردند) و در تاريخ 22 / 4 / 59 نوشت :(به علت عدم استقرار حاكميت ، به مردم ظلم ها مى شود و كسى فريادرسِ آنها نيست .) و در تـاريـخ 1/6/59 يـعـنـى دقـيـقـا 30 روز قـبـل از حـمـله عـراق از قول بنى صدر نوشت :(بايد هشيار باشيد كه انقلاب را با بعضى ظاهرسازى ها عوض نكنند.)(46) ايـن حـمـلات روانى در روز 17 شهريور 1359 با سخنرانى بنى صدر در ميدان شهدا به اوج خود رسيد و بدين ترتيب زمينه هاى داخلى حملات نظامى عراق فراهم مى شد. درست دو هفته بعد، حـملات نظامى عراق از زمين و هوا و دريا آغاز گرديد و خرمشهر خونين شهر شد! همانطور كه در تـعـريـف القـاى غـم گذشت ، القاى غم تنها از راه بزرگ نمايى ناكامى ها صورت نمى گيرد بلكه كوچك نمايى دستاوردها هم يكى از روش هاى شناخته شده القاى غم است .)(47) مطلب بسيار مهم در اين مساءله فقدان اطلاعات در پدافند روانى القاى غم است .
لطفا منتظر باشید ...
