خير، دفع شر و ضرر، پرهيز از تجاوز و نيز تعدي افراد به حقوق يکديگر و الزام به رعايت حقوق ديگران با
ضمانت اجراي کيفري در صورت سرپيچي از اوامر و نواهي شرع اسلام مي باشد.در اين صورت رعايت مصالح و منافع فردي و اجتماعي و دفع مفاسد مي تواند اساس کليه احکام قضائي گردد.هدفهاي نظام جزائي در جوامع اسلامي متعدد و مهمترينشان عبارتند از:اجراي عدالت، پاسداري از حقوق افراد و احترام به آزادي آنان، تأمين امنيت و حفظ نظم عمومي از طريق
پيشگيري از ارتکاب جرم و در عين حال اعمال کيفر در صورت تجاوز و تخلف از قواعد و موازين حقوقي و
اجتماعي.اکنون به توضيح پاره اي از اين هدفها مي پردازيم:
1- هدف سودمندي و ارعاب
مقرّرات جزائي اسلام واجد هدف سودمندي است. در نتيجه جامعه اسلامي با مجازات کردن بزهکاران افراديکه زمينه و استعداد ارتکاب جرم دارند، هشدار مي دهد که از ادامه فکر ارتکاب جرم منصرف شوند زيرا
حتميت و قاطعيت مجازاتها در حقوق اسلام ايجاد هراس مي کند. چنانچه قرآن کريم در آيه 69 از سوره نمل مي
فرمايد: «قل سيروا في الارض فانظروا کيف کان عاقبة المجرمين»يعني اي رسول ما بگو (به مدعيان روي زمين سير کنيد تا بنگريد که عاقبت کار بزهکاران به کجا کشيد.
2- تأمين امنيت اجتماعي و عدالت
اگرچه هدف سودمندي مبتني بر ارعاب و تخويف مجرمين احتمالي و بازداشتن آنان از بزهکاري مورد توجهشريعت اسلام مي باشد ولي اين امر مانع از اين نيست که مجرم به اقتضاي عدالت مجازات شود. به همين جهت
هر قدر جنبه ضد اخلاقي مجرم و مسؤوليت هاي اخلاقي و کيفري مجرم بيشتر باشد مجازات وي شديدتر است.
3- پيشگيري از ارتکاب جرم
شريعت اسلام به اهميت پيشگيري از جرائم واقف بوده و براي جلوگيري از وقوع هر دسته از جرائم وسيله خاصپيشگيري، پيش بيني نموده است. مثلاً: وام از طريق قرض الحسنه، آسان گيري در امر ازدواج، انفاق و
احسان و امر به معروف و نهي از منکر.