و مرحوم صدوق در كتاب معانى الاخبار به سند خود از حمران از امام ابى جعفر
(ع) روايت آورده كه در تفسير جمله" وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ" فرمود: ايمان آورندگان به نوح (ع) هشت نفر بودند. «1»

مؤلف: اين روايت را عياشى «2» نيز از حمران از آن جناب نقل كرده. و اهل تسنن در عدد مؤمنين به آن جناب اقوال «3» ديگرى دارند از قبيل شش نفر، هفت نفر، ده نفر، هفتاد و دو نفر و هشتاد نفر، ليكن بر طبق هيچ يك از اين اقوال، دليلى در دست ندارند.

رواياتى در باره پسر نوح (ع) و تفسير اينكه
...

رواياتى در باره پسر نوح (ع) و تفسير اينكه خداوند به نوح (ع) فرمود: او از اهل تو نيست و عمل غير صالح است‏ ‏

و نيز صدوق در كتاب عيون به سند خود از" عبد السلام بن صالح هروى" روايت كرده كه گفت: حضرت رضا (ع) فرمود: وقتى كشتى نوح (ع) به زمين نشست، خود و فرزندانش و مؤمنين كه با او در كشتى بودند جمعا هشتاد نفر بودند، و در همان محلى كه از كشتى پياده شد قريه‏اى بنا كرد و نام آن را قريه" ثمانين- هشتاد" گذاشت. «4»

مؤلف: بين اين روايت و روايت معانى الاخبار منافاتى نيست، زيرا ممكن است منظور از جمله" وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ- و با او به جز اندكى ايمان نياورد" هشت نفر از غير اهل آن جناب باشد و بقيه هشتاد نفر كه هفتاد و دو نفر است، همه فرزندان او بوده باشند، چون كسى كه نزديك به هزار سال عمر كرده به خوبى مى‏تواند هفتاد و دو نفر فرزند داشته باشد.

و در همان كتاب به سند خود از" حسن بن على وشاء" از حضرت رضا (ع) روايت كرده كه گفت: من از آن جناب شنيدم مى‏فرمود:

پدرم موسى بن جعفر فرمود: امام صادق (ع) فرمود: خداى عز و جل به نوح فرمود:" إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ" براى اينكه او مخالف نوح بود، (و از سوى ديگر غريبه‏هايى كه تابع او بودند را اهل او خواند).

راوى مى‏گويد: امام (ع) از من پرسيد: مردم اين آيه را كه درباره پسر نوح است چگونه قرائت مى‏كنند؟

عرضه داشتم: مردم آن را به دو جور قرائت مى‏كنند يكى" إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِحٍ- او عملى است غير صالح" و ديگرى" إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِحٍ- او عمل (به وجود آمده از) شخص ناصالحى است حضرت فرمود: مردم دروغ گفته‏اند، او پسر حقيقى نوح بود و ليكن خداى تعالى او را بعد از آنكه پدر را در دينش مخالفت كرد نفى نموده و فرمود او اهل تو نيست. «5»

(1) معانى الاخبار، باب معنى القليل ص 151.

(2) تفسير عياشى، ج 2، ص 148، حديث 29، چاپ ايران.

(3) تفسير روح المعانى، ج 12، ص 55.

(4) بحار الانوار، ج 11، ص 322، چاپ جديد.

(5) بحار، ج 11، ص 320، چاپ ايران.