بحث روايتى

رواياتى در باره مراد از آيه:
" وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ ..."

در تفسير قمى در ذيل جمله" وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ" آمده كه امام فرمود:

منظور از آن، تسبيح در نماز شب، و منظور از جمله" فسبحه" خود نماز شب است «1».

مؤلف

اين معنا در مجمع البيان از زرارة و حمران و محمد بن مسلم از امام باقر و از امام صادق (ع) روايت شده. «2»

و نيز در همان كتاب به سند خود از حضرت رضا (ع) روايت كرده كه فرمود:

منظور از ادبار سجود، چهار ركعت نافله‏اى است كه بعد از نماز مغرب خوانده مى‏شود، و منظور از ادبار نجوم دو ركعت نافله‏اى است كه قبل از نماز صبح خوانده مى‏شود «3».

مؤلف

ذيل اين روايت در مجمع البيان از امام باقر و امام صادق (ع) آمده «4» و قمى هم آن را به سند خود از زراره از امام باقر (ع) آورده است «5».

و از طرق اهل سنت هم در عده‏اى از روايات آمده كه:

رسول خدا (ص) هر وقت از جاى خود برمى‏خاست خدا را حمد و تسبيح مى‏كرد و مى‏فرمود:

اين كفاره مجلس است «6»، ليكن تفسير بودن اين معنا براى آيه خيلى روشن نيست.

(1) تفسير قمى، ج 2، ص 333.

(2) مجمع البيان، ج 9، ص 170.

(3) تفسير قمى، ج 2، ص 333.

(4) مجمع البيان، ج 9، ص 170.

(5) فروع كافى، ج 3، ص 444، ط تهران.

(6) الدر المنثور، ج 6، ص 120.