" مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكافِرُونَ هذا يَوْمٌ عَسِرٌ".

يعنى در حالى از گورها بيرون مى‏شوند كه به سرعت به سوى صاحب دعوت مى‏دوند و دعوتش را اجابت مى‏كنند، آن روز كافران گويند امروز روزى بس دشوار است.

بحث روايتى

(رواياتى راجع به معجزه شق القمر در ذيل آيه:
" اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ")

در تفسير قمى در معناى" اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ" آمده كه:

يعنى قيامت نزديك شد، چون بعد از پيامبر اسلام ديگر پيامبرى تا قيامت نخواهد آمد، و طومار نبوت و رسالت برچيده شد.

و در معناى" انْشَقَّ الْقَمَرُ" آمده كه قريش از رسول خدا (ص) خواست تا معجزه‏اى برايشان بياورد، رسول خدا (ص) دعا كرد، و از خدا خواست قرص قمر را برايش دو نيم كند، و خداى تعالى اين كار را كرد، به طورى كه مشركين همه آن را ديدند، و دوباره آن دو قسمت به هم چسبيدند، با اين حال گفتند:

سحرى است مستمر يعنى صحيح «1».

و در امالى شيخ به سند خود از عبيد اللَّه بن على از حضرت رضا از آباء گرامى‏اش از على (ع) روايت آورده كه فرمود:

در مكه قرص قمر دو نيم شد، رسول خدا (ص) فرمود:

" شاهد باشيد، شاهد باشيد" «2».

مؤلف

مساله انشقاق قمر براى رسول خدا (ص) در روايات شيعه از ائمه اهل بيت (ع) در رواياتى بسيار آمده، و علما و محدثين ايشان آنها را بدون هيچ توقفى پذيرفته‏اند.

و در الدر المنثور است كه:

عبد الرزاق، احمد، عبد بن حميد، مسلم، ابن جرير، ابن منذر، ترمذى، ابن مردويه، و بيهقى (در دلائل)، از انس روايت كرده‏اند كه گفت:

مردم مكه از رسول خدا (ص) معجزه‏اى خواستند، خداى تعالى قرص ماه را دو نيم كرد، و به دنبالش اين آيه نازل شد:

" اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ ... سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ" يعنى سحرى از بين رفتنى «3».

و در همان كتاب است كه ابن جرير، ابن منذر، ابن مردويه، ابو نعيم، و بيهقى، هر
دو در كتاب دلائل خود از طريق مسروق از ابن مسعود روايت كرده‏اند كه گفت:

در عهد رسول خدا (ص) قرص قمر دو نيم شد.

(1) تفسير قمى، ج 2، ص 340.

(2) امالى شيخ طوسى، ج 1، ص 351.

(3) الدر المنثور، ج 6، ص 132.