لطفا منتظر باشید ...
زيستنامه
بِسم اللّهِ الرَّحمان الرَّحيم و بِهِ نَستَعيننويسندهى معظّم كتاب قدّسسرّه در ماههاى آغازينِ سال 1271 ق، در دزفول
خوزستان، متولّد شد و پدرش1 او را محمّدعلى نام نهاد. وى سنين كودكى و نوجوانى را
در آن شهر، با اشتغال به ورزشهايى همچون شنا و اسبسوارى و تيراندازى و
فلاخن، سپرى كرد. با كسب مهارت در اين بازىها، بر همسالان خويش غالب مىآمد
و نوجوانى شاداب و پُرجستوخيز بود؛ چندانكه پرش او بر روى زمين به 6 ذرع
مىرسيد. در هجوم دشمن يا برخوردهاى محلّى، از شهر و خانوادهى خود دفاع
مىكرد و از سِلاحهاى معمول آن زمان كه در اختيار داشت، بهره مىجُست.
تحصيلات خويش را در حدود 16 سالگى كمكم آغاز كرد و با قرآن و ادبيّات
فارسى آشنا شد. در طول اين دورانـ ضمن كار و كسبى كه داشتـ تمرين كتابت هم
مىكرد. در ابتداى جوانى، دنيا در نظرش بىاعتبار شد و به دنبال مرور بر منابع صرف
و نحو، آموختن زبان عربى را آغاز كرد... تا اينكه به درس عالم فاضل آقاشيخ
محمّدحسن معزّى رحمهالله ـ كه از شاگردان مستقيم مرحومان شيخ مرتضى انصارى و ميرزاى
شيرازى و آخوند ملاّ كاظم خراسانى بودـ وارد شد و به همراه محمّدباقر فرزند استاد،
"مُغنى" و "مطوّل" را نزد آن مرحوم شروع كرد.
1
. خواجه نصراللّهبنخواجه ابوالحسنبنحاجى لطفعلىبنحاجى فتحاللّه دزفولى. وى نيز فرزند مير كلبعلى از اهالى مُنْگِره بود كه منطقهاى است در حوالى مالامير و ايزه و در حومهى مسجد سليمان.
