استاد محمّدرضا حكيمى - انتظار در اندیشه ها نسخه متنی

استاد محمّدرضا حكيمى

1.انتظار؟

در درون تاريكى‏ها و سردى‏ها، به دميدن سپيده دمان چشم داشتن، و به اميد طلوع
خورشيد زيستن...

در جهان آكنده از ستم و بيداد دست و پا زدن و از شادمانى طلوعِ طليعه جهان
آكنده از داد و دادگرى سرشار بودن؟...

در برابر كوه مشكلات زمانه قرار گرفتن، و چون كوه مقاوم بودن...

شمشيرها و شهادت‏ها را پذيرا شدن و خط‏ها و شهامت‏ها را پاس داشتن؛ اين است
انتظار، شعار شورآور منتظران، مقاوِمان، پايداران... شيعيان، مهدى طلبان تاريخ...

2.انتظار، آفاق مقاومت

... عدالت آفاقى و... انفسى، كمال بشريت است و همواره موانع (درونى و برونى)
بر سر راه آن بسيار است... بشر كمتر موفق شده است تا... عدالت جامع را به چنگ
آورد...