مطربا عشقبازى از سر گير چونك در چرخ آردت باده ملك مستى و بيخودى دارى مست شو مست كن حريفان را مستى آمد ز راه بام دماغ از ره خشك راه بسيارست پر برآوردم و بپريدم فارغم همچو مرغ از مركب گر نرويد ز خاك هيچ انگور شيشه گر گر دگر نسازد جام پاره روح را كند نقشى توبه كردم دگر نخواهم گفتعاشق و مست و آنگهى توبه عاشق و مست و آنگهى توبه
يك دو ابريشمك فروتر گير خانه بر بام چرخ اخضر گير ترك سوداى ملك سنجر گير بار گير از كميت احمر گير برو انديشه و ره در گير كشتيى ساز وين ره تر گير ز آنچ خوردم بخور تو هم پر گير مركبم را تو لنگ و لاغر گير مستى عشق را مقرر گير جام مى عشق را ميسر گير گويدت دلبر مصور گير توبه مست را مزور گيرترك سالوس آن فسونگر گير ترك سالوس آن فسونگر گير