خلق را زير گنبد دوار جور او كش از آنك شورش دل بر دو ديده نهم غمت كاين درد باغ جان خوش ز سنگ بارانست شمس تبريز گوهر عشقست
شمس تبريز گوهر عشقست
چشم ها كور و ديدنى بسيار نور چشمست يا اولوالابصار داروى خاص خسرويست به بار ما نخواهيم قطره سنگ ببار گوهر عشق را تو خوار مدار
گوهر عشق را تو خوار مدار