مرا مي گفت دوش آن يار عيار جهان پر شد مگر گوشت گرفتست قرين شاه باشد آن سگى كو خصوصا آن سگى كو را به همت ببوسد خاك پايش شير گردون دمى مي خور دمى مي گو به نوبت نه آن مطرب كه در مجلس نشيند ملولان باز جنبيدن گرفتند بجنبان گوشه زنجير خود را ملول جمله عالم تازه گردد الفت السكر ادركنى باسكار و لا تسق بكاسات صغار و قاتل فى سبيل الجود بخلا فقل انا صببنا الماء صبا و سيمائى شهيد لى بانى و طيبوا و اسكروا قومى فانىجنون فى جنون فى جنون جنون فى جنون فى جنون
سگ عاشق به از شيران هشيار سگ اصحاب كهف و صاحب غار براى شاه جويد كبك و كفتار نباشد صيد او جز شاه مختار بدان لب كه نيالايد به مردار مده خود را به گفت و گو به يك بار گهى نوشد گهى كوشد به مزمار همي جنگند و مي لنگند ناچار رگ ديوانگيشان را بيفشار چو خندان اندرآيد يار بي يار ايا جارى ايا جارى ايا جار فهذا يوم احسان و ايار ليبقى منك منهاج و آار و نحن الماء لا ماء و لا نار قضيت عندهم فى العشق اوطار كريم فى كروم العصر عصارتخفف عنك اقالا و اوزار تخفف عنك اقالا و اوزار
لطفا منتظر باشید ...
