خوش خرامان مي روى اى جان جان بي من مرو اى فلك بي من مگرد و اى قمر بي من متاب اين جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است اى عيان بي من مدان و اى زبان بي من مخوان شب ز نور ماه روى خويش را بيند سپيد خار ايمن گشت ز آتش در پناه لطف گل در خم چوگانت مي تازم چو چشمت با من است چون حريف شاه باشى اى طرب بي من منوش واى آن كس كو در اين ره بي نشان تو رود واى آن كو اندر اين ره مي رود بي دانشى ديگرانت عشق مي خوانند و من سلطان عشق
ديگرانت عشق مي خوانند و من سلطان عشق
اى حيات دوستان در بوستان بي من مرو اى زمين بي من مروى و اى زمان بي من مرو اين جهان بي من مباش و آن جهان بي من مرو اى نظر بي من مبين و اى روان بي من مرو من شبم تو ماه من بر آسمان بي من مرو تو گلى من خار تو در گلستان بي من مرو همچنين در من نگر بي من مران بي من مرو چون به بام شه روى اى پاسبان بي من مرو چو نشان من تويى اى بي نشان بي من مرو دانش راهم تويى اى راه دان بي من مرو اى تو بالاتر ز وهم اين و آن بي من مرو
اى تو بالاتر ز وهم اين و آن بي من مرو
لطفا منتظر باشید ...
