اى كرده چهره تو چو گلنار شرم تو گلشن ز رنگ روى تو صد رنگ ريخته ست من صد هزار خرقه ز سودا بدوختم صافى شرم توست نهان در حجاب غيب آن دل كه سنگ بود ز شرم تو آب ريخت خون گشت نام كوه كه نامش شده ست لعل
خون گشت نام كوه كه نامش شده ست لعل
پرهيز من ز چيست ز تو يار شرم تو چون گل چرا دميد ز رخسار شرم تو كان جمله را بسوخت به يك بار شرم تو دردى بريخت بر رخ گلزار شرم تو يا رب چه كرد در دل هشيار شرم تو چون درفتاد در كه و كهسار شرم تو
چون درفتاد در كه و كهسار شرم تو