هله اى طالب سمو بگداز از غمش چو مو تو چرا آب و روغنى كه سلامى نمي كنى هله ديوانه لوليا به عروسى ما بيا شفقت را قرين كنى كرم و آفرين كنى چو گشايد در سرا تو مگو هيچ ماجرا چو درآيد ترش ترش تو بدو پيش او خمش چو خياليت بست ره بمكن سوى او نگه چو در اين كوى نيست كس نه ز دزدان و نى عسس بجه از دام و دانه ها و از اين مات خانه ها شفقت چون فزون كند به خودت رهنمون كند چو ز صورت برون روى به مقامات معنوى چو نگنجى در آن گره مگريز و سپس مجه اگر از نيك و بد مرا نكند شه مدد مرا تو رها كن فن و هنر كه ندارد كلك خبر هله اى يار ماه رو دل هر عقربى مجو هله مرحوم امتان هله اى عشق همتان چو تويى مير زاهدان قمر و فخر عابدان زهرتان را شكر كنم زنگتان را گهر كنم تنتان را چو جان كنم دلتان را جوان كنمز عدم بس چريده اى سوى دل بس دويده اى ز عدم بس چريده اى سوى دل بس دويده اى
بگشا راز با همو كه سلام عليكم چه شود گر كفى زنى كه سلام عليكم لب چون قند برگشا كه سلام عليكم سر و ريش اين چنين كنى كه سلام عليكم رو ترش كن ز در درآ كه سلام عليكم غضبش را بدين بكش كه سلام عليكم تو روان شو به پيشگه كه سلام عليكم تو همين گو همين و بس كه سلام عليكم بشنو ز آسمان ها كه سلام عليكم ز دلت سر برون كند كه سلام عليكم تو ز شش سوى بشنوى كه سلام عليكم چو فقيران سرى بنه كه سلام عليكم ز لبش اين رسد مرا كه سلام عليكم بخوريمش بدين قدر كه سلام عليكم غزل خويشتن بگو كه سلام عليكم بسترديم جرمتان كه سلام عليكم شنو اكنون ز شاهدان كه سلام عليكم كارتان همچو زر كنم كه سلام عليكم عيبتان را نهان كنم كه سلام عليكمز فلك بس شنيده اى كه سلام عليكم ز فلك بس شنيده اى كه سلام عليكم
لطفا منتظر باشید ...
