يا قمرا لوعه للقمرين سكن يا شجرا غصونه فوق سماء وهمنا هر كى تو گردنش زدى گشت درازگردن او هر كى سرش شكافتى سر بفراخت بر فلك يا بلدا مخلدا افلح من وى به يا سحرا منورا ليس عقيبه دجى هر كى طرب رها كند پشت سوى وفا كند مي كشدش كه اى رهى از كف من كجا رهى جاء اوان وصلنا يلحقنا باصلنا ما بقى انسلاخنا ان هنا مناخنا پند نگار خود شنو از بر او برون مرو پيش خودم همي نشان بر سر من همي فشان قد نطق الهوى اسكتوا استمعوا و انصتوا بستم من دهان خود دل بگشاد صد دهاندر گل و در شكر نشين بهر خداى لطف بين در گل و در شكر نشين بهر خداى لطف بين
حلت على حريمهم فى خطر ليمنوا هز هز فى قلوبنا مرحمه لنجتنوا خرمن هر كى سوختى گشت بزرگ خرمن او هر كى تو در چهش كنى يافت جهان روشن او للبركات مطلع للمرات معدن افلح كل منظر ذاك به مزين بازكشاندش به خود با كرم مفتن او رو به من آوريد هين ها الذين آمنوا شممنا عبيره فانتهضوا لتيقنوا فى عرفات معشر ابتكروا و احسنوا اى دل و ديده ديده اى اى دل و ديده من او تا ز تو لاف مي زنم كم بگرفت دامن او ان لسان نطقنا عند لقاه الكن بهر دل تو تن زدم بس بودم نوازن اوسيب و انار تازه چين كمد در فشاندن او سيب و انار تازه چين كمد در فشاندن او