روزن دل آه چه خوش روزنى عمرك يا نخلة هل تأذنى روزن آن خانه اگر نيستى كل سراج حد ينطفى هرچه كند چرخ مطوق بود اتخذالحرص هنا مسكنا دانه ى دامست، چرا مي خوري؟ شربة اهوائك مسمومة سخته كمانيست، پس اين كمين قد نفد العمر وضاق المدى گر دو جهان ملك شود مرمراغير سنا وجهك لا نشتهى غير سنا وجهك لا نشتهى
يا تو مگر روزن يار منى نحو جنى غصنك كى نجتنى پس تو ز چه روى چنين روشنى غيرك يا اصلى يا معدنى جز تو كه بنياد بقا مي كنى دونك يا نفس فلا تسكنى آهن سردست، چرا مي زني؟ حيلة اعدائك في المكمن بر پر چون تير، چرا ايمني؟ خذ بيدالهالك يا محسنى بي تو گدايم، نشوم من غنىاى وسوى عشقك لا نقتنى اى وسوى عشقك لا نقتنى
لطفا منتظر باشید ...
