قرآن و امام حسين عليه السلام - قرآن و امام حسین (ع) نسخه متنی

قرآن و امام حسين عليه السلام

نويسنده :محسن قرائتي

پيشگفتار

((بسم اللّه الرّحمن الرّحيم )) الحمدللّه رب ّ العالمين و صلّي اللّه علي سيّدنا محمّد و آله اجمعين سالهاست در فكر ترويج تفسير قرآن هستم و در اين راستا خداوند توفيقاتي مرحمت فرموده است . در سال هشتاد كه از حج برگشتم ، پيشنهاد دوستان در ستاد تفسير، مرا در شب و روز عيد غدير به فكر واداشت كه آيا مي توان مسير سخنراني هاي محرم را قرآني كرد، يعني سيماي امام حسين (ع) و اهداف آن عزيز را ومسائل كربلا و صحنه هايي كه پيش آمد از جهاد، تصميم ، عشق ، ايمان ، خلوص و شهادت تا نماز، پذيرش عذر و توبه ي حر تا پيشگامي حضرت در فرستادن فرزندش قبل از ديگران به ميدان نبرد و تا آياتي كه حضرت از آغاز سفر تا كربلا تلاوت فرمودند و تا وفاداري ياران و امثال آن را كه صدها آيه ي قرآن به آن اشاره دارد، در قالب قرآن مطرح كنيم تا محتواي سخنراني ها، قرآن ، ولي نمونه هاي عيني و مصاديق آن از كربلا باشد.

با خود گفتم كه اگر قرآن به جاي مسائل ديگر مطرح شود، آثار نوراني خود را در دل ها خواهد داشت و نوعي مهجوريت زدايي از قرآن خواهد بود، به علاوه جمله ي معروف پيامبر (ص ) را كه فرمود: هرگز ميان قرآن واهلبيت من فاصله اي نيست ، با تمام وجود لمس خواهيم كرد. ((انّي تارك فيكم الثّقلين كتاب اللّه و عترتي ما ان تمسّكتم بهما لن تضلّوا فانّهما لن يفترقا حتّي يردا علي ّ الحوض )).

گفتم : اگر اين فكر بخواهد پخته و بي عيب مطرح شود، زمان زيادي مي خواهد، ولي از سوي ديگر از دست دادن محرم نيز حيف است . لذا تقريبا در يك شبانه روز آياتي كه با حركت امام حسين (ع) ارتباطي داشت در ده گفتار به قلم آوردم كه در هر گفتار حدود ده تا بيست آيه ي مناسب را به دوستان مبلّغ و سخنران ارائه دهم و البتّه آن عزيزان آيات و روايات مشابه را به آن اضافه خواهند كرد و اين مقدمه اي باشد كه كم كم انس ما به قرآن بيشتر شود و به رهبران معصوم نزديك تر شويم .

امام رضا (ع) فرمود: اگر از هرچه من گفتم سؤال كنيد كه از كدام آيه استفاده كرده ام ? جواب خواهم داد كه اين سخن من برخاسته از فلان آيه است .

گفتار اوّل برگرفته از كتاب ((همگامي امام حسين با قرآن )) و گفتار سوّم را از ((موسوعه كلمات امام حسين )) و باقي گفتارها را به لطف خدا خودم نوشتم .

به اميد روزي كه همه ي داستان هاي ما قرآني ، استدلال ها قرآني ، درسهاي عرفان ، اخلاق و عقائد قرآني ، مسائل زندگي ، اجتماعي ، سياسي ، اقتصادي و نظامي ما قرآني ، روابط بين الملل و حتّي روضه هاي ما با محوريت قرآن و كلمات نوراني اهل بيت پيامبر (ص ): (عدل قرآن ) باشد و از نقل خواب ها، تاريخ ها، لفظبافي ها و داستان هاي سست بكاهيم و به سراغ نور واقعي برويم و ديگر شاهد آن نباشيم كه عاشقان امام حسين (ع) بهره ي كمي از قرآن ببرند، همان گونه كه گروهي ديگر بهره كمي از اهل بيت

مي برند و عملا شاهد جدايي ميان جلسات حفظ و قرائت قرآن و شبي با قرآن با جلسات عزاداري و هيآت مذهبي باشيم كه كم كم از تاريخ و حماسه ي بسيار مهم كربلا كاسته شود. بايد بدانيم كه روزگاري علامه اميني ها (ره ) روي منبر بوده اند و امروز كه قشر تحصيل كرده بيشتري با سؤالات فراوان داريم بايد چگونه باشيم

.?! خدايا! قرآن را نور فكر، عقيده ، قلم ، بيان و عمل فرد و جامعه ي ما قرار بده .

اگر قرآن سيدالكلام است ، (1) امام حسين سيد الشهداست . (2) .

اگر در صحيفه ي سجاديه درباره ي قرآن مي خوانيم : ((و ميزان القسط )) امام حسين (ع) مي فرمايد: ((امرت بالقسط )) (3) .

اگر قرآن موعظه ي پروردگار است ; (موعظه من ربكم ) (4) ، امام حسين (ع) در عاشورا فرمود: عجله نكنيد تا شما را به حق ّ موعظه كنم . ((لا تعجلوا حتّي اعظكم بالحق ّ )) (5) .

اگر قرآن مردم را به رشد هدايت مي كند; (يهدي الي الرشد ) (6) ، امام حسين (ع) نيز مي فرمايد: من شما را به دو راه رشاد دعوت مي كنم (( ادعوكم الي سبيل الرشاد )) (7) .

اگر قرآن عظيم است ; (و القرآن العظيم ) (8) امام حسين (ع) نيز سوابق عظيمي دارد. ((عظيم السوابق )) (9) .

اگر قرآن حق ّ و يقيني است ; (و انّه لحق ّ اليقين ) (10) در زيارت امام حسين (ع) نيز مي خوانيم : آنقدر صادقانه و خالصانه عبارت كردي كه به در جه ي يقين رسيدي . (( حتّي اتاك اليقين )) (11) .

اگر قرآن مقام شفاعت دارد; ((نعم الشفيع القرآن )) (12) امام حسين (ع) نيز مقام شفاعت دارد. ((وارزقني شفاعه الحسين )) (13) .

اگر در دعاي چهل و دوم صحيفه سجاديه درباره ي قرآن مي خوانيم كه پرچم نجات است ; ((علم نجاه)) در زيارت امام حسين (ع) نيز مي خوانيم او نيز پرچم هدايت است . ((انّه رايه الهدي )) (14) .

اگر قرآن شفادهنده است ; (و ننزّل من القرآن ما هو شفاء ) (15) خاك قبر امام حسين (ع) نيز شفاست . ((طين قبر الحسين شفاء )) (16) .

اگر قرآن منار حكمت است ، (17) امام حسين نيز باب حكمت الهي است . ((السلام عليك يا باب حكمه رب العالمين )) (18) .

اگر قرآن امر به معروف و نهي از منكر مي كند; ((فالقرآن آمر و زاجر )) (19) امام حسين نيز فرمود: هدف من از رفتن به كربلا امر به معروف و نهي از منكر است . ((اريد أن آمر بالمعروف و انهي عن المنكر )) (20) .

اگر قرآن نور است ; (نورا مبينا ) (21) ، امام حسين نيز نور است . ((كنت نورا في الاصلاب الشامخه )) (22) .

اگر قرآن براي تاريخ و همه ي مردم است ; ((لم يجعل القرآن لزمان دون زمان و لاللناس دون الناس )) (23) ، درباره امام حسين (ع) نيز مي خوانيم كه آثار كربلا از تاريخ محو نخواهد شد. ((لا يدرس أثره و لايمحي اسمه )) (24) .

اگر قرآن كتاب مباركي است ; (كتاب انزلناه اليك مبارك ) (25) ، شهادت امام حسين (ع) نيز براي اسلام سبب بركت و رشد است ((الّلهم فبارك لي في قتله )) (26) .

اگر در قرآن هيچ انحرافي نيست ; (غير ذي عوج ) (27) درباره ي امام حسين (ع) نيز مي خوانيم : لحظه اي از حق به باطل گرايش پيدا نكرد. ((لم تمل من حق ّ الي الباطل )) (28) .

اگر قرآن ، كريم است ;(انّنه لقرآن كريم ) (29) ، امام حسين نيز داراي اخلاق كريم است . ((و كريم الخلائق )) (30) .

اگر قرآن عزيز است ;(انّنه لكتاب عزيز ) (31) ، امام حسين فرمود: هرگز زير بار ذلّت نمي روم ((هيهات منّا الذّله )) (32) .

اگر قرآن ريسمان محكم است ; ((ان ّ هذا القرآن ... العروه الوثقي )) (33) ، امام حسين نيز كشتي نجات و ريسمان محكم است . ((ان الحسين سفينه النجاه و العروه الوثقي )) (34) .

اگر قرآن بيّنه و دليل آشكار است ; (جائكم بيّنه من ربّكم ) (35) ، امام حسين نيز اينگونه است ((اشهد انّك علي بيّنه من ربّك )) (36) .

اگر قرآن را بايد آرام و با تأنّي تلاوت كرد; (و رتّل القرآن ترتيلا ) (37) زيارت قبر امام حسين را نيز بايد با گام هاي آهسته انجام داد. ((و امش بمشي العبيد الذليل )) (38) .

اگر تلاوت قرآن بايد با حزن باشد; ((فاقروه بالحزن )) (39) زيارت امام حسين (ع) نيز بايد با حزن باشد. ((و زره و انت كئيب شعث )) (40) .

آري ، حسين (ع) قرآن ناطق و سيمايي از كلام الهي است .