أنا بَيتُ الغُربَةِ ، أنا بَيتُ الوَحشَةِ ، أنا بَيتُ الدُّودِ ، أنا القَبرُ ، أنا رَوضَةٌ مِن رِياضِ الجَنّةِ أو حُفرَةٌ مِن حُفَرِ النارِ . (3)16422- الإمامُ الكاظمُ عليه السلام ـ عندَ قَبرٍ ـ :
إنّ شيئا هذا آخِرُهُ لَحَقيقٌ أن يُزهَدَ في أوَّلِهِ ، و إنّ شيئا هذا أوَّلُهُ لَحَقيقٌ أن يُخافَ آخِرُهُ . (4)
سُؤالُ القَبرِ :
سؤال قبر
16423- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ في قولِهِ تعالى :«يُثَبِّتُ اللّه ُ الّذينَ آمَنوا بالقَولِ الثّابتِ في الحَياةِ الدُّنيا و في الآخِرَةِ» (5) ـ : في القَبرِ إذا سُئلَ المَوتى . (6)16419- امام على عليه السلام :
فخر فروشى را فروگذار و كبر و غرور را به كنار نه و گور خود را به ياد آر؛ زيرا كه گذرگاه تو آن جاست.16420- امام باقر عليه السلام : به اين گورها بنگريد، كه چونان خطوطى در ميدان جلو خانه ها نقش بسته اند. لحدهايشان به هم نزديك و آرامگاههايشان پَهلوى هم است. اما قدرت ديدار يكديگر را ندارند. [در دنيا ]ساختند و ويران كردند. انس گرفتند و سپس از هم جدا و تنها شدند. جاى گزيدند و سپس بيرون رانده شدند و رحل اقامت افكندند و آن گاه كوچيدند.16421- امام صادق عليه السلام : قبر را هر روز سخنى است كه مى گويد: من خانه غربتم، من خانه تنهايى ام، من خانه كرمها هستم، من قبرم، من باغى از باغهاى بهشت يا گودالى از گودالهاى دوزخم.16422- امام كاظم عليه السلام ـ در كنار يك گور ـ فرمود : چيزى كه پايانش اين است، سزاست كه از همان آغاز دل از آن بركَنند و چيزى كه آغازش اين است ، بجاست كه از پايانش بترسند.
سؤال قبر
16423- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ درباره آيه:«خداوند كسانى را كه ايمان آورده اند در زندگى دنيا و آخرت با گفتار ثابت و درست استوار مى دارد»
ـ فرمود : مراد در قبر و به هنگام سؤال از مردگان است.
1-نهج البلاغة: الخطبة 153.2-. بحار الأنوار: 78/171/4.3-الكافي: 3/242/2.4-. معاني الأخبار : 343/1.5-إبراهيم : 27 .6-بحار الأنوار : 6/228/29 .