لطفا منتظر باشید ...
متن محوري در هرمنوتيک الهي بارت
اشاره :
آيا متنمقدس، خارج از باور ما، داراي اصالت است، هرمنوتيک بارت، بيش از
آن که مانند بولتمان، به انسان و تجربيات او متکي باشد، به اصالت
متن اتکا دارد. از اين رو وي معتقد است انسان ها براي تعالي
يافتن، خود را بايد در معرض جذبه هاي الهي قرار دهند چه آنچه خدا
مي گويد هرگز نمي تواند از او جدا باشد. او زماني فلسفه و تفکر
فلسفي را موفق مي داند که با توجه به تجربيات و کلام خدا تعديل
شود، در غير اين صورت فلسفه هايي که درباره تجربيات جديد انعطاف
نشان مي دهند و مي خواهند همه چيز را در چارچوب خود بگنجانند
چندان پيشرفت ندارند. در ديدگاه بارت، انسان بايد خود را در معرض
افاضات الهي قرار دهد و عبوديت و فروتني پيشه کند تا به سبيل
خداشناسي نائل شود. وي معتقد است تجربيات بشري ابطال پذيرند در
صورتي که کلام الهي غيرقابل ابطال است، از اين رو مقاله حاضر بر
اومانيست وي که از نوع اومانيسم خدامرکز مسيحي است تأکيد دارد.
« بارت »خدا را به کلي متعالي مي بيند و معتقد است نبايد
او را در جريان طبيعت و زندگي جستجو کرد. در نگاه او، خدا با هيچ
چيز دنيا، حتي کلمات کتاب مقدس يکي نيست. القاي مکاشفه الهي به
انسان مانند ورود خط عمود به سطح افقي و خط قاطع به دايره است؛
زيرا تماس با خدا کاملاء متفاوت تحقق مي يابد، تماسي که حتي قابل
تشريح نيست. تنها کاري که مي توان انجام داد اين است که شرح دهيم
بعد از اين تماس چه احساسي داريم. به نظر کارل بارت
معرفت(شناسايي) خدا با مکشوف شدن کلام او توسط روح القدس حاصل مي
شود و ضرورت ايمان و اطاعت از آن در واقعيت تحقق مي يابد. مضمون
اين ايمان، وجود حقيقي خدا و خوف از اوست، زيرا بايد او را بيشتر
از هر چيز دوست بداريم، او که هميشه براي ما اسرارآميز است، اما
خود را به روشني بر ما مکشوف فرموده است.
