مقاله وارده [1] على نجفى در شماره گذشته پيرامون نوروز و تاريخ پيدايش آن، بررسىهايى كرديم و احاديثى در اين زمينه نقل كرديم، اينك بخش دوم اين بحث:
چگونه احاديث را تفسير كنيم؟
آيا حديثهاى مروى از امام صادقعليه السلام در مقام برشمردن علتهاى وضع نوروز هستند؟ يا در مقام برشمردن روزهائى هستند كه به حسب اتفاق و تصادف، در نوروز واقع شدهاند؟
توجيههاى ناموفق
تا جائى كه ما از آراء و نوشتههاى كسانى كه در اين باره قلمفرسائى كردهاند، اطلاع يافتيم، همگى احتمال دوم را پذيرفتهاند يعنى در واقع سخن امامعليه السلام را اخبار از ماوقع تلقى كردهاند، به همين خاطر خواستهاند طبق قواعد رياضى ببينند كه آيا واقعا روزهاى ذكر شده در حديث، در نوروز واقع شدهاند يا نه؟ و وقتى ديدهاند طبق قواعد رياضى، مطلب خلاف آن چيزى است كه در حديث آمده، و چون نتوانستهاند حديث را رد كنند، لذا گفتهاند: «به روايت على بن خنيس از حضرت صادقعليه السلام بسيارى از وقايع در نوروز اتفاق افتاده، و اهل علم را در آن سخنى است. و گروهى آن را ضعيف مىشمارند. به نظر ما روايت مجعول نيست اما سهوى از روات در آن راه يافته است»[2].