مقدمه - فلسفه برائت از مشرکین نسخه متنی

مقدمه

بسم الله الرّحمن الرّحيم

الحمدالله ربّ العالمين والصلاة والسلام علي سيّدنا محمد و آله الطاهرين واصحابه الميامين. السلام عليك يا بقية الله في ارضه. اعوذبالله من الشيطان الرّجيم، «براءة من الله و رسوله الي الّذين عاهدتم من المشركين».قرار بر اين بود كه امشب* جلسه يادبودامام را برگزار كنيم، ولي با توجه به اينكه مراسم برائت از مشركين، به دليل ممانعت مقامات عربستان انجام نشد، تصميم گرفتيم كه اين گردهمايي عظيم را تبديل به مراسم برائت كنيم كه اجراي اين مراسم بهترين شكل ياد امام در اين سرزمين است.اصولاً مراسم برائت، از بزرگترين يادگارهاي امام براي زائرين خانه خدا، ملّت ايران و كليه مسلمانان جهان است (هر چند آنچه كه شد، نه تنها اثرش از مراسم برائت كمترنبود،بلكه بمراتب بيشترنيز بود.»«*» اين سخنراني در تاريخ 11/3/1372 مطابق با يازدهم ذي الحجة الحرام (به افق حجاز) در مني ايراد گرديده است. بعد از حرم امن خدا، هيچ مكاني براي اجراي مراسم برائت مناسبتر از مِني نيست. مني از سويي سرزمين عشق و از سوي ديگر سرزمين برائت است، سرزمين تولّي و تبرّي است.اين سرزمين از يك سو يادآور عشق يك انسان الهي (ابراهيم ـ ع ـ ) به خداوند متعال است; عشقي كه او را وادار مي كند فرزند جوان، زيبا و پيامبري چون اسماعيل ـ كه در سنين پيري خداوند به او عنايت كرده ـ را به دست خود قرباني كند و از سوي ديگر به پيروان ابراهيم و محمد درس مبارزه و رجم و طرد شياطين جن و انس مي دهد.امام: در تبيين فلسفه برائت مي فرمايند: بايد شياطين بزرگ، ميانه و كوچك (اولي، وسطي و عقبه) را از حريم مقدس اسلام راند.«ما بايد با فريادها و دعوت ها و تظلم ها و افشاگري ها و اجتماعات زنده و كوبنده در مجمع مسلمين در مكه مكرمه، بت ها را بشكنيم و شياطين را كه در رأس آنها شيطان بزرگ است رمي كنيم و طرد نماييم تا حجِّ خليل الله و حبيب الله و ولي الله ـ مهدي عزيز ـ را بجا آورده باشيم والا در حق ما گفته مي شود: «ما اَكْثَرَ الضّجيجُ وَ اَقَلَّ الْحَجيج!». ¹بنابراين مِني مكان مناسبي براي اظهار عشق و محبت به خدا و ابراز نفرت و برائت از دشمنان خدا از كليه مشركين و متكبرين و در رأس آن متكبر بزرگ آمريكاست.موضوع سخنم در اين مراسم با عظمت «فلسفه برائت از مشركين» است.