اين شب ، شب دحوالارض و از ليالى شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل ميشود و قيام بعبادت در آن اجر بسيار دارد و از ((حسن و شا)) روايت است كه گفت من با پدرم در خدمت ((امام رضا)) عليه السلام خورديم در شب بيست و پنجم ماه ذى القعده ، پس فرمود كه امشب حضرت ابراهيم و حضرت عيسى متولد شده اند و زمين از زير كعبه پهن شده است . پس هر كه روزش را روزه بدارد چنان است كه شصت ماه روزه داشته باشد و بروايت ديگر است كه فرمود: در اين روز حضرت قائم عليه السلام ، قيام خواهد فرمود.
روز : 25
روز دحوالارض است . يعنى روزيست كه زمينها از زير خانه خدا كشيده شدند و پهن شدند، چه آنكه اول موضعى كه از زمين خلق شد، موضع خانه كعبه بوده و لهذا كعبه را ((ام القرى )) مى گويند و اينروز از آن چهار روز است و هر كه اين روزه را روزه بدارد و شبش را بعبادت بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود و از براى روزه دار اينروز، هر چه در ميان آسمان و زمين است ، استغفار كند و اين روزيست كه رحمت خدا در آن منتشر گرديده و از براى عبادت و اجتماع بذكر خدا در اين روز، اجر بسيار است و از براى اين روز بغير روزه و عبادت و ذكر خدا، دو عمل وارد است :1. نمازى كه در كتب شيعه قميين روايت شده و آن دو ركعت است در وقت چاشت ، در هر ركعت بعد از ((حمد)) پنج مرتبه سوره ((والشمس )) بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز بخواند:(( لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم . ))