لطفا منتظر باشید ...
بلاى هجران
هيچ دانى كه ز هجران تو حالم چون شد؟
لب شيــــــرين تو اى مىزده، فرهادم كرد
تا ر و پـــودم به هوا رفت و توانم بگسست
تــــــا به تار ســــــر زلف تــــــــو، دلم مفتون شد
جگــرم، خونو دلم، خون و سرشكم، خون شد
جــــانم از هر دو جهان، رسته شد و مجنون شد
تــــــا به تار ســــــر زلف تــــــــو، دلم مفتون شد
تــــــا به تار ســــــر زلف تــــــــو، دلم مفتون شد
