دعايي است كه با اين جمله آغاز مي شود :(( اللهم اني اسألك من بهائك با بهاه و كل بهائك بهيي اللهم اني اسألك ببهائك كله)) از امام رضا (عليه السّلام)نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) اين دعا را در سحر هاي ماه مبارك رمضان مي خواندند . اين دعا شرح‌هاي متعددي دارد يكي از آنها همين شرح امام خميني رضوان الله عليه است كه در سال 1347يعني در بيست و هفت سالگي تأليف كرده اند . اين كتاب از كتاب هاي عرفاني حضرت امام خميني است و مانند تأليف ديگر ايشان «مصباح الهداية» فقط كساني كه با فلسفه و عرفان آشنايي كامل داشته باشند مي توانند از آن استفاده كنند . سال تأليف اين كتاب مصادف است با سال ورود مرحوم آقاي شاه آبادي به قم ، و در اين كتاب دو جا از ايشان ياد و مطلبي نقل مي كنند . تأليف اين كتاب در سال اول تلمذ نزد مرحوم آقاي شاه آبادي اين نكته را روشن مي كند كه حضرت امام خميني همانطور كه خودشان در اولين برخورد و ملاقات با آقاي شاه آبادي فرموده اند فلسفه را قبلاً خوانده بوده اند و در عرفان نيز كار كرده و استاد ديده بودند . شاهد اين مطلب اين است كه در يك جاي همين كتاب فرموده اند : «سمعت من احد اهل النظر رحمة الله» و در جاي ديگر فرموده اند : «سمعت من احد المشايخ من ارباب المعرفة رضوان الله عليه» و در جاي سوم فرموده اند : «اتفق الحضور في محضر احد العلماء الكرام دام ظله» كه اين تعبير مربوط به آقاي شاه آبادي نيست چون هميشه از ايشان با عبارت «شيخنا» ياد مي كنند . در هر حال در اين كتاب از اسرار الصلاة حاج ميرزا جواد ملكي ، و تعليقه آقا محمد رضا قمشه اي بر شرح فصوص قيصري ، و شرح اسماء حاجي سبزواري ، و فتوحات محيي الدين ، و تأويلات عبدالرزاق كاشي ، و شرح قيصري بر فصوص ، و شرح مفتاح الغيب فناري ، و قبسات ميرداماد و اسفار ملاصدرا و برخي كتب فيض و نيز كتاب الهيئه و الاسلام مرحوم سيد هبة الدين شهرستاني ياد و مطلب نقل مي كند كه اين آخري گواه اين است كه امام خميني كتاب هاي جديد را هم مي خواندند. اين كتاب كه به زبان عربي است با ترجمه فارسي آن پس از پيروزي انقلاب چاپ شده .[2]
لطفا منتظر باشید ...
